நாடு...

வணக்கம் நண்பர்களே... பகுதி ③ ஊழ் அதிகார ஆய்வு... முந்தைய பதிவுகளின் இணைப்புகள் :




ஒரு நாட்டின் அமைச்சரவை பற்றிய இரண்டாவது பதிவின் தொடர்ச்சியாக, ஒரு நாட்டின் மக்கள் விதியை தீர்மானிப்பது யாராக இருக்கலாம்...? இரந்தும் உயிர்வாழ்தல் வேண்டின் பரந்து கெடுக உலகியற்றி யான் (1062) ஒரு நாட்டில் பிச்சை எடுத்துத் தான் உயிர்வாழ வேண்டும் என்ற நிலையிருந்தால், உலகைப்படைத்தவன் அங்கும் இங்கும் அலைந்து கெட்டழியட்டும் ← இவ்வாறு இறைவனைச் சாபம் விட்டதாகச் சிலர் சொல்வதுண்டு... ஐயன் கண்ட இறைவனுக்கு உலகின் எல்லா உயிர்களும் எவ்வித பாகுபாடில்லாத அன்பும் அறமும் ஒன்றே தான்... சுருக்கமாகத் திருக்குறள் இதிகாசக் கதை அல்ல... இப்படியெல்லாம் இருக்க வேண்டும் என்றும், எப்படியெல்லாம் இருக்கக்கூடாது என்பதை.......யும் வரையறுப்பது உலகப்பொதுமுறை... ஒரு ஐந்நூற்று ஏழு குறள்களுக்கு முன் செல்கிறேன்...

ஒரு நாட்டில் பிச்சைக்காரர்கள் உருவாவதற்கும் பெருகுவதற்கும், முழுமுதல் காரணம் உறுதியாக அந்நாட்டின் அரசனே... அந்த அரசன், தன் நாட்டு மக்களின் மீது ஏராளமான வரிகளை விதிப்பதாலும், கொடுங்கோலாட்சி புரிவதாலும் தான், பிச்சை எடுத்து உண்டுவாழும் நிலைக்குத் தள்ளப்படுவார்கள்... அல்லற்பட்டு ஆற்றாது அழுதகண் ணீரன்றே செல்வத்தைத் தேய்க்கும் படை (555) மக்களின் கண்ணீர் ஆட்சியாளரின் செல்வத்தையும் அழிக்கும் என்கிறார் ஐயன்... இங்கும் ஐயனின் சாபமுமில்லை, கோபமுமில்லை... கொடுங்கோன்மை அதிகாரத்தில் வரும் இந்தக்குறளுக்கு, திருமிகு கோமதி அரசு அம்மா அவர்கள் ஒரு பாடல் சொன்னார்கள்... அதற்கும் மேல் இந்தக் குறளுக்கு விளக்கம் தேவையில்லை... இணைப்பு

இப்போது 1062 குறளுக்கு வருகிறேன்... 'உலகியற்றியான்' என்பதற்கு 'உலகைப் படைத்தவன்' என்று பொருள் கொண்டதே காரணம்... உலகு என்பது நாடு, இயற்றியான் என்பது விதிகளை விதிப்பவன் அல்லது மக்களின் நலனுக்கான விதிகளை விதித்து நாட்டைத் திறம்பட நடத்துபவன்... இயற்றலும் (குறள் 385) இயற்றியார் (குறள் 370) போன்றவை மேலும் சிந்திக்க வேண்டிய சில குறள்கள்... ஒரு நாட்டின் இறைவனாக இருப்பவனின் தொழில், தனது மக்களின் உயிர்களைக் காப்பது மட்டுமே... அதை முற்றிலுமாக மறந்து, மக்களிடமே பிச்சைவாங்கி ஏமாற்றிப் பிழைக்கும் கொடுங்கோலனுக்கு என்ன தண்டனையென்றால்...

இனி 1062 விளக்கம் → "ஒரு நாட்டில் பிச்சை எடுத்துத் தான் உயிர்வாழ வேண்டும் என்ற நிலையிருந்தால், அந்நாட்டின் இயற்கைக்கேற்ப விதிகளை வகுத்து வழிநடத்திச் செல்லாதவன், பொருளை இழந்து உணவுக்காக அங்கும் இங்கும் அலைந்து கெட்டழியட்டும்..." அப்படியென்றால் (உல்லாச மக்களின் நிலையைத் தவிர்த்து விட்டு) அன்றாடம் அந்த நாட்டின் மக்களுக்காக உழைப்பவர்களின் நிலை என்னவாகும் என்பதை, வாசிப்பவர்களின் சிந்தனைக்கு விட்டு விடுகிறேன்... ஒரு நாட்டின் அரசாங்கம் மற்றும் அரசனை எந்தளவு ஐயன் முக்கியப்படுத்தி உள்ளார் என்பதை, ஊழ் அதிகாரத்திற்கு அடுத்துள்ள அதிகாரத்தின் தலைப்பே சொல்லும்... அதன் முதல் பகுதியின் இணைப்பு இரண்டாவது பகுதியாக, 'அரசனுக்கு' ஐயன் சொன்னவற்றை எழுத வேண்டும்...

மிச்ச சொச்சத்தை உழவனாகிய எ╱ன╱து நமது எனும் சமீபத்திய பதிவை வாசித்திருப்பீர்கள்... நம் நாட்டில் பல நூற்றாண்டுகளாக உழவர்கள் நிலை அதுவே... அங்கு திருமிகு கோமதி அரசு அம்மா, திருமிகு தில்லை அகத்து கீதா சகோதரி, திருமிகு கமலா ஹரிஹரன் அம்மா ஆகியோரின் அருமையான கருத்துரைகளுக்கு நன்றிகள்... அந்த நண்பன் பதிவின் அதிகாரம் என்னவென்றால், இந்தப்பதிவின் தலைப்பு... அதன் பத்தாவது குறள் எண் 740 → உழவனையும் உழைக்கும் மக்களையும் மிதிக்கும் எந்த நாடும் கனவில் கூட நல்லரசு ஆகாது என்பதையும், ஒரு நாட்டில் எல்லாவிதமான வளங்கள் இருந்தாலும், "எவரால் பயனே இல்லாமல் போகும்...?" என்பதையும் அறிந்து தெரிந்து புரிந்து கொள்ளலாம்...கீழுள்ள சிறப்பான பாடலையும் கேட்கலாம்... நன்றி...

எல்லா மதமும் என் மதமே - எதுவும் எனக்குச் சம்மதமே...



⟪ © பாரத விலாஸ் ✍ வாலி ♫ M.S.விஸ்வநாதன் 🎤 T.M.சௌந்தரராஜன், M.S.விஸ்வநாதன், A.L.ராகவன், K.வீரமணி, P.சுசீலா, L.R.ஈஸ்வரி, மலேசியா வாசுதேவன் @ 1973 ⟫

---

புதிய பதிவுகளை பெறுதல் :

---

தொடர்புடைய எண்ணங்களின் வண்ணங்கள் சில :

முகநூல் மூலம் கருத்துக்களை பகிர :