இரக்க மனத்தைக் கெடுக்கும் அரக்கன்...

திரைப்படம் : பிச்சைக்காரன் - பார்க்காதவர்களுக்கு ஒரு விளக்கம் : சொந்த ஆலையில் நடந்த விபத்தில் தன் தாய் பிழைக்க, ஒரு மண்டலம் பிச்சை எடுத்து தாயை மீட்பதாகக் கதை... முடிவில் ஒரு காட்சி தான் மேலே உள்ள படம்...! தாய் பிச்சை கொடுத்து விட்டு, தன் மகனிடம் சொல்வது, "நமக்கு ஆயிரம் வேலை இருக்கலாம்... ஆனால், நமக்காக யாரும் காத்திருக்கக்கூடாது... விருப்பமிருந்தால் பிச்சை போடு, இல்லையென்றால் உடனே அனுப்பி விடு... ஒரு மனிதன் இன்னொரு மனிதனிடம் கையேந்தும் நிலைமை யாருக்கும் வரக்கூடாது" என்பார்... அதற்கு முன்பு தன்னுடன் பிச்சை எடுத்தவர்கள் அனைவரும் ஆலையில் வேலை செய்வதாகக் காட்சிகள் இருக்கும்... அந்தத் தாயின் உணர்வோடு சிந்திப்போம் - பேசுவோம் வாங்க...

முந்தைய பதிவுகள் : இணைப்பை (→ ←) சொடுக்கவும்...
ஆரம்ப தேடல் : நடுவுலே கொஞ்சம் பக்கத்த காணோம்...!
கிடைத்த பக்கம் : தோன்றின் _____?_____ தோன்றுக

முந்தைய பதிவுகளை வாசிக்காதவர்களுக்கு மட்டுமல்ல, நம் நினைவிற்காக மீண்டும் ஒரு முறை விளக்கம்... புகழ் எனும் சொல்லுக்கு, மனதின் ஈரம் அல்லது இரக்கம் என்கிற பொருளே சரி... நடைமுறை பேச்சு வழக்கில் புகழ் என்பதற்கு என்ன சொல்வார்கள்...? பெருமை அல்லது சிறப்பு என்பார்கள்... சரி "புகழ்தல்" என்றால் என்ன...? அனைத்து பெருமைகளையும் விளக்கமாக விரிவாகப் போற்றிச் சொல்லும் "பெருமை பேசுதல்" ஆகும்... இந்தப் பெருமை எனும் சொல் உணர்த்தும் முதல் நிலைப் பொருள் 'இரக்கம்' என்பதே... புகழ் அதிகாரத்தில், ஐந்து முறை வரும் புகழ், நான்கு முறை வரும் இசை எனும் சொற்களும், ஒரு முறை வரும் வித்து எனும் சொல்லும், இரக்கப் பொருளில் தான் திருவள்ளுவர் பயன்படுத்தியுள்ளார்... சிந்திப்போம், சிறப்படைவோம் வாங்க...

அறத்துப்பால் - இல்லற இயல் - அதிகாரம் 24. புகழ்

---

(1) குறள்
(2) சுருக்கமான குறள் விளக்கம்
(3) குறளின் குரல் + பாடல் வரிகளோடு மனம்
(4) குறளுக்கேற்ப பாடல்...

---

ஈதல் இசைபட வாழ்தல் அதுவல்லது
ஊதியம் இல்லை உயிர்க்கு (குறள் எண் : 231)

மனிதன் என்பவன் ஈகையுடனும் இரக்கத்துடனும் வாழ வேண்டும்... இதைவிடச் சிறப்போ, வாழ்வதற்கான அர்த்தமோ, வேறு எதுவுமேயில்லை...

திருவள்ளுவர் 'ஈகை'யை முடித்து, இரக்கத்தின் சிறப்பை ஆரம்பிக்கிறார்... நாமும் "ஈவு இரக்கம் இல்லையா...?" என்று, இன்றைய நாட்டின் நிலைமைக்குப் பலமுறை புலம்ப வேண்டிய அவலநிலையில் உள்ளோம்... ஈகை அடுத்து இரக்கம் என்று தலைப்பு வைக்காமல், "புகழ்" என்று தலைப்பு வைத்து, என்னைச் சிந்திக்க வைத்த தாத்தாவிற்கு நன்றி... இந்தக் குறளில் இசை எனும் சொல், இரக்கம் என்னும் பொருளில் பயன்படுத்தியுள்ளதை ஆராய்வோம்... இந்த இரக்கம் "அனைத்து உயிர்களுக்கும்" என்பதையும் நினைவில் கொள்வோம்...

பரந்த உள்ளம் என்பதும் பரிவான உள்ளம் என்பதும் வேறுவேறு... அது போல ஈகையும் இரக்கமும் வேறுவேறு... ஈதல் = ஈகையுடனும், இசைபட = இரக்கத்துடனும்... தன்னிடம் உள்ள செல்வத்தை மற்றவர்களுக்குக் கொடுத்து உதவுவதால் ஒருவர் பெருமை அடையலாம்... அதனால் புகழும் பெறலாம்... இது ஈகை... "பணம் இருக்கும் மனிதரிடம் மனம் இருப்பதில்லை... மனம் இருக்கும் மனிதரிடம் பணம் இருப்பதில்லை..." மனசே, இரக்க குணம் இருக்கா...? யோசி... "எந்த நிலை வந்தால் என்ன ? நல்ல வழி நான் செல்வது - இரக்க மனத்தைக் கெடுக்கும் அரக்கன் → பணம் பணம் பணம்... ஆ...! பணம் என்னடா பணம் பணம்... குணம் தானடா நிரந்தரம்..." 100% சரி... பணம், மனதை மட்டுமல்லாது பலவற்றைக் கெடுக்கும்...! உழைப்பதோடு கொடுக்கும் எண்ணமும் உறுதி ஆயிட்டா, கெடுக்கிற நோக்கம் வளராது....! எதையும், 'எப்படியும் மாற்றும் சக்தி' பணத்திற்கு உண்டு... ஆனால்...

செல்வ வளமே இல்லாதவர்கள் என்ன செய்வார்கள்...? பிற உயிரின் துன்பத்தைக் கண்டு மனம் பொறாமல், தன்னிடம் உள்ளதைப் பகுத்துக் கொடுத்து, தன்னால் முடிந்தவரை உதவி செய்து கொண்டே இருப்பார்கள்... இப்போது விவசாயிகள் நம் மனதில் வந்தால், நாட்டிற்கு நலம்...! நன்றி... "பிற உயிர்களிடத்தும் இரக்கம் காட்டி உதவுவதற்குப் பணம் பொருள் தேவையில்லை, முடியாதவர்கள் இரக்கமாவது காட்டுங்கப்பா..." என்று வலியுறுத்துகிறார் நம்ம வள்ளுவர்... இரக்க உணர்வு இருந்தால், ஈகை தானே வரும்... ஈகையோடு இருப்பது நல்லது என்றாலும், இறக்கும்வரை இரக்கத்தோடு வாழ்வதே சிறப்பு... ஆனால், இவ்விரண்டும் இன்பமில்லை என்கிறார் ஒருவர் → பாடலில் :- அட...! இந்தப் பதிவின் திரைப்படத்திற்கும் பொருந்துகிறது !

இரப்போர்க்கு ஈதலிலும் இரந்துண்டு வாழ்வதிலும்² - இன்பம் உண்டாவதில்லை என் தோழா² அரிய கைத்தொழில் செய்து அனைவரும் பகிர்ந்துண்டு, அன்புடன் வாழ்வதின்பம் என் தோழா² அன்புடன் வாழ்வதின்பம் என் தோழா ⟪ © நாடோடி மன்னன் ✍ கவி லக்ஷ்மணதாஸ் ♫ S.M.சுப்பையா நாயுடு 🎤 சீர்காழி கோவிந்தராஜன் @ 1958 ⟫

---

உரைப்பார் உரைப்பவை எல்லாம் இரப்பார்க்கொன்று
ஈவார்மேல் நிற்கும் புகழ் (குறள் எண் : 232)

புகழ்பவர்கள் புகழ்வது எல்லாம் உதவி செய்பவர்களின் உள்ளத்தில் இருக்கும் இரக்கப் பண்பை மட்டுமே... அது எக்காலமும் நிலைத்து நிற்கும்...

செல்வ வளம் இருப்பவரோ இல்லாதவரோ, கைம்மாறாக எதையும் எதிர்பார்க்காமல், தாராதரம் பார்க்காமல், மனதார உதவுவதே உண்மையான புகழ் எனும் இரக்கத்திற்கு மூலாதாரம்... அதைத்தான் உதவி பெறுபவர்களும் நினைத்துப் புகழ்வார்கள்... இரக்கப் பண்பினையே பலவாறாகக் கூறி நிற்கும் சங்க கால ஆற்றுப்படை நூல்களில் இதைக் காணலாம்... இங்கும் புகழ் என்பது இரக்கத்தையே குறிக்கும்...

"நம்மகிட்டே தான் நிறைய இருக்கே, கொஞ்சூண்டு கொடுத்தா நாலு பேரு பாராட்டுவாங்க..." என்பதும் தவறு... "இன்னைக்கு நாம் செய்வோம், பின்னாடி நமக்குப் புண்ணியமா திரும்பி வரும்..." என்று மொய்ப் பணம் போல் நினைப்பதும் தப்பு...! "இதனால் பெருமை, கௌரவம் எல்லாம் வரும்..." என்பதெல்லாம் நிலைக்காது...

"ஆளை ஆளு புகழ்வதெல்லாம் பணத்துக்காகத் தான் - பணம் அகன்று விட்டால் புகழ்ந்த கூட்டம் இகழும் உண்மை தான்... ஏழ்மை நிலை வந்தால் நேசர் யாரும் இல்லை² - இதை எண்ணிப் பார்த்து நடக்காதவன் அடைவான் தொல்லை... பணம் பந்தியிலே, குணம் குப்பையிலே - இதைப் பார்த்து அறிந்து நடக்காதவன் மனிதனில்லே... பிழைக்கும் மனிதனில்லே..." அடேய் இந்த பொழைப்பே வேண்டாம்...! இன்றைக்கு "செய்ந்நன்றி கொன்ற மகற்கு" கூட்டம் அதிகமாகி விட்டதால், அறிவுரை அல்லது ஆலோசனை கூட குறைந்து கொண்டே வருகிறது... 'எவன் எக்கேடு கெட்டுப்போனால் எனக்கென்ன...?' என்பவரை விட்டு விடுவோம்... பணம், பொருள்களையும் மறந்து விடுவோம்... துன்ப நிலையில் இருக்கும் போது, அதைக் கண்டு மனம் பொறுக்காமல், அந்த துன்பத்தில் பங்கு கொண்டு, மனமாற்றம் ஏற்படுத்தி மீண்டும் வாழ்வதற்கான அர்த்தத்தை உணர வைத்தவரை, யாராவது மறக்க முடியுமா...? அவரின் இரக்க குணத்தை நினைத்து, இறக்கும்வரை மனம் புகழ் பாடும்...! நமக்கு என்றும் எதற்கும் குறளே துணை...!

கங்கை நதி பொங்கி வரும் நாட்டிலே, பலர் கண் கலங்கி வாழுகின்றார் வீட்டிலே² சில பேர்கள் கோடி செல்வம் கொண்டனர், பலர் தெருவோரம் கோடியிலே நின்றனர்² ஓர் உயிர் தான் யாவருக்கும் உள்ளது, அது ஒருமுறை தான் நம்மை விட்டுச் செல்வது² செல்வம் இன்று வந்து நாளை போவது, செய்த சேவை என்றும் மக்கள் நெஞ்சில் வாழ்வது ⟪ © நவரத்தினம் ✍ குன்னக்குடி வைத்தியநாதன் ♫ குன்னக்குடி வைத்தியநாதன் 🎤 S.P.பாலசுப்பிரமணியம், வாணி ஜெயராம் @ 1977 ⟫

---

ஒன்றா உலகத்து உயர்ந்த புகழல்லால்
பொன்றாது நிற்பதொன் றில் (குறள் எண் : 233)

உலகத்தில் உள்ள ஒவ்வொரு மனிதருக்கும் உள்ள கருத்து வேறுபாடுகளால் பிரிந்து இருந்தாலும், அவற்றை ஒருங்கிணைத்து ஒற்றுமையாக வாழ வைப்பது அவர்களின் மனதில் இருக்கும் இரக்கக் குணமே...

"இப்படிப்பட்ட ஆட்கள் இருப்பதினால் தான் மழையே பெய்கிறது..." எனவும் "இந்த பூமி அழியாமல் இருப்பதற்கு இப்பேர்ப்பட்ட ஆட்கள் தான் காரணம்..." எனவும் நாம் பலரை மனதார பாராட்டுகிறோம்... காரணம் அவர்களின் ஒன்றுபட்ட இரக்க மனம்... சுனாமி போல இயற்கை சீற்றங்கள் வந்து பலரையும் தூக்கிச் செல்லும் போது தான், 'இரக்கம் என்பதென்ன' என்று பலருக்கும் கண்கூடாகத் தெரிகிறது... இரக்கம் என்பதற்குப் பொருள் இல்லை, ஒரு உணர்வு என்பதை உணர வேண்டும்... அதற்கு இந்த உலகமே ஒரு உதாரணம் என்பதைத் திருவள்ளுவர் ஒரு கு.ற..ளி...ல்..........

"கைகளைத் தோளில் போடுகிறான், அதைக் கருணை என்றவன் கூறுகிறான்...! பைகளில் எதையோ தேடுகிறான், கையில் பட்டதை எடுத்து ஓடுகிறான்...! போயும் போயும் மனிதனுக்கிந்த புத்தியை குடுத்தானே, இறைவன் புத்தியை குடுத்தானே... அதில் பொய்யும் புரட்டும் திருட்டும் கலந்து, பூமியைக் கெடுத்தானே - மனிதன் பூமியை கெடுத்தானே..." மனசே பொறு... நீயும் அவசரப்பட்டு பாடிட்டு ஓடாதே...! இரக்கத்தைத் தவிர மற்றவைக்கு பொறுமை தேவை... 'இரக்க உணர்வோடு இருக்கும்வரை இந்த உலகம் அழியாது, அதை உணர்ந்தவர்களுக்கு வாழ்வில் இன்பமும் துன்பமும் ஒன்றே' என்பதை இதன் அடுத்த அதிகாரத்தில் சொல்கிறார் திருவள்ளுவர் :-

அல்லல் அருளாள்வார்க்கு இல்லை வளிவழங்கும்
மல்லல்மா ஞாலங் கரி (குறள் எண் : 245) அதே சமயம் இரக்கம் குறையத் தொடங்கினால் இவ்வுலகம் என்னவாகும் என்பதையும் வரும் பதிவில் அறிவோம்... ஆன்மீகம் = கீழே உள்ள முதல் இரு வரிகள்...

தன்னைப்போலப் பிறரை எண்ணும் தன்மை வேண்டுமே - அந்த தன்மை வர உள்ளத்திலே கருணை வேண்டுமே² பொன்னைப்போல மனம் படைத்தால் செல்வம் வேறில்லை² - இதைப் புரிந்து கொண்ட ஒருவனைப் போல் மனிதன் வேறில்லை... ஒண்ணா இருக்க கத்துக்கணும் - இந்த உண்மையைச் சொன்னால் ஒத்துக்கணும்... ⟪ © அன்புக் கரங்கள் ✍ வாலி ♫ R.சுதர்சனம் 🎤 T.M.சௌந்தரராஜன் @ 1965 ⟫

---

இசை-புகழ்-வித்து-தொடரும்...

---

மேலும் தங்களின் விளக்கம் என்ன நண்பர்களே...?

---

புதிய பதிவுகளை பெறுதல் :

---

தொடர்புடைய எண்ணங்களின் வண்ணங்கள் சில :

முகநூல் மூலம் கருத்துக்களை பகிர :