மறக்க முடியுமா...?

யார் யாரோ நண்பன் என்று... ஏமாந்த நெஞ்சம் உண்டு² பூ என்று முள்ளைக் கண்டு புரியாமல் நின்றேன் இன்று... பால் போலக் கள்ளும் உண்டு... நிறத்தாலே இரண்டும் ஒன்று² நான் என்ன கள்ளா...? பாலா...? நீ சொல்லு நந்தலாலா.... உனக்கென்ன மேலே நின்றாய்... ஓ நந்தலாலா... உனதாணை பாடுகின்றேன்... நான் ரொம்ப நாளா... (படம் : சிம்லா ஸ்பெஷல்)



⟪ © சிம்லா ஸ்பெஷல் ✍ வாலி ♫ M.S.விஸ்வநாதன் 🎤 S.P.பாலசுப்ரமணியம் @ 1982 ⟫
ஏனிந்த சோகம்...? நண்பனின் நண்பன் நமக்கும் நண்பன் அல்லவா...?

அது சரி தான்... ஒருவேளை பகைவனின் நண்பன் நமக்கு நண்பனாக இருந்து, அந்த பகைவனை ஏன் நண்பனாகிக் கொள்ள முடியாது...? குழப்பமில்லாமல் கேட்கிறேன்...! என் நண்பனுக்கு நல்லவனாக நடக்க முடியும்... ஆனால் என் பகைவனுக்கும் எப்படி நல்லவனாக நடக்க முடியும்...?

அப்படிக் கேளு மனசாட்சி...! நண்பர் நம்மோடு அல்லது நம் நல்லெண்ணத்தில் இருப்பவர்... அவருக்கு நாம் நல்லவராக இருப்பதால் தான் அவர் நம்மிடம் நட்போடு இருக்கிறார்... ஆமா இந்த பகைவர் என்பது யார் ?

ம்... பகைவர் என்பவர் நாம் எது சொன்னாலும் விதண்டாவாதம் செய்பவர்... நம் செயல்களைப் பிடிக்காதவர்... எப்போதும் நமக்கு எதிராகச் சிந்தித்துக் கொண்டிருப்பவர்... நாம் நல்லபடியாக நடந்தாலும் அதை ஏற்றுக் கொள்ள மறுப்பவர்... இப்படிச் சொல்லிக் கொண்டே போகலாம்...

அப்படிப் பார்த்தா நீ தான் முதலில் வந்து நிற்கிறாய் மனசாட்சி ! ஹா...ஹா...

பதிவு முடிஞ்சி போச்சி ! பகைவர் என்பவரை நாம் உருவாக்கவில்லை... அவரை அவராகவே உருவாக்கிக் கொள்கிறார்ன்னு சொல்றேன்...

அப்படியானால் பகைமை எண்ணம் நம்மிட்டே இல்லை... அவரிடம் மட்டுமே இருக்குன்னா, நம்மிடம் உள்ள நல்லெண்ணத்தின் மூலம் அவரையும் நண்பராக்கிக் கொள்ளலாமே...?

கேட்கிறதுக்கு நல்லாத் தான் இருக்கு ! அம்மா இல்லேன்னா - அன்பு போச்சி, அப்பா இல்லேன்னா - அறிவு போச்சி, கூடப் பிறந்தவர்கள் இல்லேன்னா-ஆதரவு போச்சி, சம்சாரம் இல்லேன்னா-சகலமும் போச்சி, இத்தனையும் போனாலும், கடைசிக் காலத்திலே நல்ல நண்பன் இல்லேன்னா வாழ்க்கை நாசமாப் போச்சி..! என்ன சொல்றே நீ...?

சும்மாவா...? நட்பு குறித்து 50 குறள்கள்...! அவைகளில் கருத்துரை இடும் இடத்தில் வைத்திருக்கும் ஒரு சிறந்த குறள் தான் இப்பதிவிற்கு அடித்தளம்...!

சரி இந்த எதிர்மறை எண்ணங்கள் கடைசிக் காலத்தில் தானே காணாமல் போகுது...? ம்... அதனால், அதன் பின் நட்பிருந்தும்... ம்ஹீம்... பயன்...?

நம் எல்லோருக்கும் ஒரு நேர்மறை எண்ணம் உண்டு... நம்முடைய பகைவரிடம் மட்டுமே எதிர்மறை எண்ணங்கள் உள்ளன... நம்மிடம் இல்லை என்பதே அது... இந்த நேர்மறை எண்ணத்தை முதலீடாக்கி பகைவரையும் நண்பனாகிக் கொள்ளலாம்...! துணிச்சலான ஒரு நிகழ்வு :

---

நம்ம காந்திஜி தென்னாப்பிரிக்காவிலிருந்து இந்தியா திரும்பிய போது, பல்வேறு தேசிய ஆக்கப் பணிகளில் ஈடுபடத் தொடங்கினார்... பீகாரில் வெள்ளைக்கார தோட்ட முதலாளிகள் பிடியில் எண்ணற்ற விவசாயிகள் கொத்தடிமைகளாக வருந்துவதாகக் கேள்விப்பட்டார்... நேராகப் பீகார் சென்றார்... வெள்ளைக்கார தோட்ட முதலாளிகளுக்கு எதிராக விவசாயிகளைத் திரட்டினார்... அவர்கள் அமைதி வழியில் போராடுவதற்குத் திட்டங்கள் வகுத்தார்... அநீதிக்கு எதிராகப் போராட்டங்கள் நடத்தினார்...

இதைக் கண்ட வெள்ளைக்கார தோட்ட முதலாளிகளுக்கு மகாத்மாவின் மீது ஏகப்பட்ட வெறுப்பு உண்டானது... அவர்களின் ஒருவருக்கு மகாத்மாவின் மீது எல்லையற்ற கோபம் ஏற்பட்டது... அவரைக் கொன்று விட வேண்டும் என்றும் கூட திட்டமிட்டார்... அந்தளவிற்குப் பகைமை உணர்வு இருந்தது... இதைக் கேள்வியுற்றார் மகாத்மா காந்திஜி... ஒரு நாள் நள்ளிரவு நேரத்தில் அந்த வெள்ளைக்கார தோட்ட முதலாளி வீட்டிற்குச் சென்று கதவைத் தட்டினார்... வெள்ளைக்காரர் படித்துக் கொண்டிருந்த புத்தகத்துடன் கதவைத் திறந்து, "யார் நீ...?" எனக் கேட்டார்... அவர் அதுவரை காந்திஜியைப் பார்த்தது கிடையாது... "நான் தான் காந்தி... என்னை நீங்கள் தேடிக்கொண்டு இருக்கிறீர்களாமே..."

தான் பகைமை உணர்வோடு பழி வாங்கத் துடித்துக் கொண்டிருக்கும் மனிதர், இப்படி நிராயுதபாணியாக அமைதியாக நள்ளிரவு நேரத்தில், இப்படி நேருக்கு நேராக வந்து நிற்பார் என்று எதிர்பார்க்கவில்லை அந்த வெள்ளை முதலாளி...! திடுக்கிட்டுப் போய் கையிலிருந்த புத்தகம் நழுவிப் போய்க் கீழே விழுந்தது... காந்தியின் சாந்த சொரூபம் கண்டு அதிர்ந்து போனார்... "ஒன்னுமில்லை... உங்களிடம் கோபம் இருந்தது உண்மை... ஆனால் உங்களை நேராகப் பார்த்ததும் அந்த கோபம் மறைந்து போனது...! உங்களின் துணிச்சலும், எளிமையும், அமைதி தோற்றமும் என்னை மாற்றி விட்டது... உங்களை நான் சரியாகப் புரிந்து கொள்ளவில்லை என்பதற்காக வருந்துகிறேன்... வீட்டின் உள்ளே வாருங்கள்... மகிழ்ச்சி..." என்று மரியாதையாகப் பேசத் தொடங்கினார்... பகைவர் நண்பரானார்...

---

நண்பர்களே, நம்மிடம் தவறில்லை என்றால் எந்தப் பகைவரையும் நாம் நண்பராகிக் கொள்ளலாமே...! தங்களின் கருத்து என்ன...?



⟪ © தளபதி ✍ வாலி ♫ இளையராஜா 🎤 S.P.பாலசுப்ரமணியம், K.J.யேசுதாஸ் @ 1991 ⟫
பந்தம் என்ன ? சொந்தம் என்ன ? போனால் என்ன ? வந்தால் என்ன ? உறவுக்கெல்லாம் கவலைப்பட்ட ஜென்மம் நானில்லை... ஹ.ஹா...! பாசம் வைக்க நேசம் வைக்கத் தோழன் உண்டு வாழ வைக்க, அவனைத் தவிர உறவுக்காரன் யாரும் இங்கில்லே...! உள்ள மட்டும் நானே - உசிரைக் கூடத்தானே - என் நண்பன் கேட்டால் வாங்கிக்கன்னு சொல்லுவேன்...! என் நண்பன் போட்ட சோறு நிதமும் தின்னேன் பாரு... நட்பைக்கூடக் கற்பைப் போல எண்ணுவேன்... சோகம் விட்டு, சொர்க்கம் தொட்டு, ராகம் இட்டு, தாளம் இட்டு, பாட்டுப் பாடும் வானம்பாடி நான் தான்...! (படம் : தளபதி)

இருப்பா, கொஞ்சம் பொறு... எல்லோருக்கும் நல்லவனாக நடப்பதை விட + நடிப்பதை விட, நமக்கு நாமே நல்லவனாக இருப்பது மட்டுமே சாத்தியம் ! அதுவே உத்தமமும் + சிரமமும் கூட...! என்று இங்கே சபாஷ்..! நீங்க சொல்லப் போறதும் சரி...! ← பேசி விட்டோமே...! மறந்து விட்டாயா...?

உத்தம வில்லலான மனசாட்சியே, அப்பதிவின் தொடர் சிந்தனை பதிவு தான் இது...! அப்புறம் அது தான் சாத்தியம்ன்னு உத்தமமாக முடிவான பின் எதிர்மறை எண்ணங்கள் தோன்றலாமா...? மற்றவர்களுக்கு நல்லதை மட்டும் செய்து கொண்டிருந்தால், அவைகள் மறந்து போவது சகஜம் தான்... ஆனால் அந்த மற்றவர்கள் மறக்க மாட்டார்கள்... நிதர்சனமான உண்மை ஒன்று தெரியுமா...? அது வாழ்வில் ஏற்படும் சில பல சங்கடங்களையும், துயரங்களையும் மறப்பதற்குத் தான் நாம் முயன்று தோற்று, நாமும் துன்பப்பட்டு மற்றவர்களையும் துன்பப்படுத்துகிறோம்... எந்த ஒரு விசயத்தையும் நாம் கொடுக்கும் முக்கியத்துவம் பொறுத்து அது மனதில் தங்கும்... தீவிரமாக மனதில் படியும் பகைமை எண்ணத்தையும் விரைவாக மறப்போம்... மன்னிப்போம்... மனநலம் + உடல்நலம் காப்போம்...

நன்றி நண்பர்களே... இப்போது தங்களின் கருத்து என்ன...?

---

புதிய பதிவுகளை பெறுதல் :

---

தொடர்புடைய எண்ணங்களின் வண்ணங்கள் சில :

முகநூல் மூலம் கருத்துக்களை பகிர :