தன்னலம் கருதா முழக்கம்...!

வணக்கம் நண்பர்களே... அனைவருக்கும் குடியரசு தின வாழ்த்துக்கள்... திட்டும் வாயைப் பூட்டி வச்சாலும், திருடும் கையைக் கட்டி வச்சாலும், தேடும் காதைத் திருகி வச்சாலும், ஆடும் கண்களை அடக்கி வச்சாலும்² ஓஹோஹோஹோஹொஹொஹோ... மாறாதையா மாறாது மனமும் குணமும் மாறாது... துறவியின் வாழ்வில் துயரம் வந்தாலும், தூய தங்கம் தீயில் வெந்தாலும்... மாறாதையா மாறாது மனமும் குணமும் மாறாது...² அஹஹஹ ஓஹோஓஹோ ம்ஹ்ம்ஹ்ம்ஹ்ம்ஹ்ம்ஹ்ம்ஹ்ம்... (படம் : குடும்பத் தலைவன்) மனமும் குணமும் மாறவில்லை என்றால் மனிதனின் சுயநலமும் மாறவே மாறாது... எங்கும் எதிலும் சுயநலம் தான்...


அப்படி எல்லாம் பொத்தம்பொதுவாகச் சொல்லிவிட முடியாது மனமே... சுயநலம் என்கிற ஒரு சின்ன உலகத்தில் ஒருவர் பல நாள் வாழ முடியாது... இன்றைக்கும் பொதுநலத்திற்காக வாழுவோர், போராடுவோர், செயல்படுவோர் என நிறையப் பேர் இருக்கின்றார்கள்...

இருக்கலாம்... ஆனால் இன்று அரசியல், திரைத்துறை தவிர்த்து பொதுநலப் போராட்டம்... ஓஓ அப்படி ஒன்று இன்றில்லையோ...? சரி, அவைகள் இல்லாமல் நடக்கும் பொதுநலப் போராட்டம் என்று, எதை ஆராய்ந்து பார்த்தாலும் உள்ளே எங்கோ ஒரு மூலையில் சிறிதளவு சுயநலம் இருக்கத்தானே செய்கிறது...? உண்மையாகவே உண்மையைச் சொல்...!

எல்லாவற்றையும் நுணுகி ஆராய்ந்தால் உள்ளே ஒன்றிரண்டு அப்படி இருக்க வாய்ப்புண்டு தான்... ஆனால் ஏகப்பட்ட பொதுமக்கள் அதன் மூலம் பயனடையும் போது, ஒன்றிரண்டு சுயநலப் போக்குகளைப் புறந்தள்ளிவிட வேண்டும்... உனது ஆராய்ச்சி கேள்வியையும் சேர்த்து...!

சரி விடு... இந்தியா அடிமைப்பட்டுக் கிடந்த போது நடந்த போராட்டங்கள், பங்கு பெற்ற விடுதலைப் போராட்ட வீரர்கள், அவர்களின் நெஞ்சில் ஒளிந்து கொண்டிருந்த தன்னலமற்ற தியாக உணர்வுகள் - இவற்றையெல்லாம் இன்று காண முடியுமா...? முதலில் அவைகளை இன்று ஏன் நினைத்தாலாவது பார்க்க முடிவதில்லை...? இன்றைய நாடு இருக்கும் சூழ்நிலையில் தன் மனதையும் உடம்பையும் கூட பேணிக்காக்கத் துப்பில்லாததால் தான், அவைகளை மறந்து சீரழிந்து போகிறோமோ...?

இதோ இன்னும் சிறிது நேரத்தில் நினைத்துப் பார்ப்போம்... அதற்கு முன்... அன்பிலார் எல்லாம் தமக்குரியர் அன்புடையார் என்பும் உரியர் பிறர்க்கு (குறள் 72) நம்ம ஐயன், அன்பில்லாதவர்கள் அவர்களுக்குள்ளேயே வாழ்ந்து கொள்ளும் சுயநல வாதிகள்... அதே சமயம் அன்பு என்பது கொடுப்பது என்று கூட சொல்லவில்லை... என் எலும்பைக் கூட எடுத்துக் கொள்...! அது என்ன எலும்பு மட்டும்...? எலும்பு உரியர் என்று சொல்லவில்லை....எலும்பு'ம்' உரியர் என்று சொன்னார்... என்னை உன்னிடம் தந்து விட்டேன்... எப்போது வேண்டுமோ, எவ்வளவு வேண்டுமோ, என்ன வேண்டுமோ எடுத்துக் கொள்...! பிரதிபலன் எதிர்பாராதது தான் உண்மையான அன்பு... சரி, இப்போ நாம் விசயத்திற்கு வருவோம்...

விடுதலைப் போராட்டங்களோடு இன்றைய போராட்டங்களை ஒப்பிடக் கூடாது... ஒப்பிடவே முடியாது...! அந்நியரின் அதிகாரத்தை எதிர்த்து நடைபெற்ற போராட்ட நோக்கங்களுக்கும், இப்போது 'நமக்கு நாமே' நடத்திக் கொண்டிருக்கின்ற போராட்ட நோக்கங்களுக்கும் நிறைய வேறுபாடுகள் இருக்கின்றன... ஆனாலும் அன்றைய விடுதலைப் போராட்ட வீரர்களின் லட்சிய நோக்கு, உயிரைத் துச்சமென மதித்த போக்கு - இவற்றையெல்லாம் வேறு எதனிடமும் ஒப்பிடவே முடியாது... ஒப்பிடவும் கூடாது... மேலே சொன்ன குறளுக்கேற்ப நெஞ்சை உருக வைக்கும் ஒரு நிகழ்வு :

---

மகாத்மா தென்னாப்பிரிக்காவில் வாழ்ந்த காலத்தில், கறுப்பர்களுக்கு ஆதரவாக வெள்ளையர்களை எதிர்த்து நிறையப் போராட்டங்களை நடத்தினார்... அப்படி ஒரு போராட்டம் டிரான்ஸ்வால் எல்லை நுழைவுப் போராட்டம்... ஜோகன்ஸ்பர்க்கிலிருந்து டிரான்ஸ்வாலுக்கு நடந்தே சென்று எல்லை நுழைவு... நிறைய ஆண்களும் பெண்களும் கலந்து கொண்டனர்... இதில் இந்தியர்கள், குறிப்பாக நிறையப் பெண்கள் அதிகமாகக் கலந்து கொண்டனர்... நீண்ட வரிசையில் போராட்டப் பயணம் தொடங்கியது...

போராட்டத்திற்குத் தலைமை ஏற்று காந்திஜி முதலாவதாகச் சென்று கொண்டிருந்தார்... பயணம் தொடங்கிய சிறிது நேரத்தில், போராட்டத்தில் பங்கேற்ற ஒரு பெண் பதற்றத்தோடு முன்னே சென்று கொண்டிருந்த மகாத்மாவை நிறுத்தினார்... ஊர்வலம் போய்க் கொண்டே இருந்தது... ஊர்வலத்தில் வந்து கொண்டிருந்த ஒரு பெண்ணைக் காட்டி, "இந்தப் பெண் என்ன காரியம் செய்தார் என்பதை விசாரியுங்கள் பாபுஜி" என்றார்.."ஏன்... ஏன்...? அவரென்ன அப்படிச் செய்து விட்டார்...?" என்று வரிசையில் வந்து கொண்டிருந்த அந்தப் பெண்ணை நிறுத்தினார் காந்திஜி... "ஒன்றும் நடக்கவில்லை மகாத்மா... நீங்கள் முன்னே சென்று போராட்டத்தை வழி நடத்துங்கள்..." என்றார் அந்தப் பெண்... மகாத்மாவை அழைத்து வந்த பெண் விடுவதாக இல்லை... அந்தப் பெண் செய்த காரியத்தைச் சொன்னார் :

"நடந்தது இது தான்... போராட்டத்தில் கலந்து கொண்ட அந்தப் பெண், தனது ஆறுமாதக் கைக்குழந்தையோடு வந்தார்... ஏற்கனவே அந்தக் குழந்தைக்குக் கடுமையான காய்ச்சல் இருந்தது... போராட்டத்தில் நடக்கத் தொடங்கியதும், கையிலிருந்த கைக் குழந்தைக்கு ஜன்னி வந்தது... சிறிது நேரத்தில் இறந்தும் போனது... இதை வெளியே சொன்னால் போராட்டம் தடைப்படுமே என்று எண்ணிய இந்தப் பெண், வழியில் ஓரமாக ஒதுங்கி அவசர அவசரமாக ஒரு சிறு குழியைத் தோண்டி, இறந்த குழந்தைப் போட்டுப் புதைத்து விட்டு, ஒன்றும் தெரியாதது போல மீண்டும் வந்து ஊர்வலத்தில் கலந்து கொண்டார்... இந்தப் பெண்ணின் கல்நெஞ்சத்தை என்னவென்று கேளுங்கள்..." என்றார்... விசயம் அறிந்து பதைத்துப் போன மகாத்மா, அந்தப் பெண்ணைப் பார்த்து, "ஏன் இப்படிச் செய்தாய்...?" என்று கேட்டார்... அந்த வீரத் தாய் கர்ஜித்தார் :-

"மகாத்மா...! நாம் இறந்து போனவர்களுக்காகப் போராடவில்லை... வாழுகிறவர்களுக்காகவே போராடுகிறோம்...! இறந்து போன என் குழந்தைப் பற்றிக் கவலைப்படாதீர்கள்... மேலே முன்னே சென்று போராட்டத்தைத் தொடருங்கள்...!"

---

தன்னலம் கருதா முழக்கம்...!

உடல் பொருள் ஆவி அனைத்தும் துறந்த இவர்களைப் போன்ற தூய தியாகிகளின் தியாகங்களால் தான் இன்று நாம் சுதந்திரமாக வாழ்கிறோம்...


⟪ © ஜெய்ஹிந்த் ✍ வைரமுத்து ♫ வித்யாசாகர் 🎤 S.P.பாலசுப்ரமணியம் @ 1994 ⟫

வண்ணம் பல வண்ணம் நம் எண்ணம் ஒன்றன்றோ... பறவைகள் பலவன்றோ வானம் ஒன்றன்றோ... தேகம் பலவாகும் நம் ரத்தம் ஒன்றன்றோ... பாஷைகள் பலாவன்றோ தேசம் ஒன்றன்றோ... பூக்கள் கொண்டு வந்தால் இது புண்ணியத் தேசமடா... வாட்கள் கொண்டு வந்தால் தலை வாங்கிடும் தேசமடா...! எங்கள் ரத்தம் எங்கள் கண்ணீர் - இவை இரண்டும் கலந்ததெங்கள் சரிதமே.. இது தீயில் எழுந்து வந்த தேசமே...! தலை கொடுத்தார் அந்த அனைவருக்கும் - தாயகமே எங்கள் முதல் வணக்கம்... தாயின் மணிக்கொடி தாயின் மணிக்கொடி... சொல்லுது ஜெய்ஹிந்த்... தாயகம் காத்திடத் தன்னலம் போக்கிட - சொல்லுக ஜெய்ஹிந்த்... என் இந்தியத் தேசம் இது, ரத்தம் சிந்திய தேசமிது, காந்தி மகான் வந்த கண்ணிய பூமி இது... ஜெய்ஹிந்த்...! ஜெய்ஹிந்த்...! ஜெய்ஹிந்த்...!

இது முந்தைய பதிவின் இணைப்பு : இந்த சுயநலம் தேவை...! (வாசிக்காதவர்கள் செல்லலாம்) அதற்கு முன் இந்த பதிவைப் பற்றி.....

தங்களின் முழக்கம் என்ன...?

---

புதிய பதிவுகளை பெறுதல் :

---

தொடர்புடைய எண்ணங்களின் வண்ணங்கள் சில :

முகநூல் மூலம் கருத்துக்களை பகிர :