இன்றைய மனிதனுக்கு என்ன தானம் தேவை...?

நண்பர்களே!... இன்று நாம் அறிந்து கொள்ளப் போவது தானத்தைப் பற்றி. உலகில் இப்போது நிறையத் தானங்கள் இருந்தாலும், அதில் எந்தத் தானம் உண்மையானது, எந்தத் தானம் முதலில் தேவை, இன்னும் பலவற்றைப் பற்றி அலசுவோம்.


நண்பர்களே! இவை யாவும் என் சொந்த கருத்துக்கள். தவறு இருந்தால் அல்லது உங்களின் கருத்துக்கள் வேறு மாதிரி இருந்தால் பின்னூட்டத்தில் தெரிவிக்கவும். இன்றைய உலகில் பல்வேறு தானங்கள் பெருகி விட்டன. அன்ன தானம், கண் தானம், இரத்த தானம், உடல் உறுப்புகள் தானம்.... இப்படிப் பல. இவையெல்லாம் வரவேற்கத் தக்க வேண்டியது தான். தானம் பற்றிய சில விளக்கங்கள் :

நம்முடைய பெருமைக்காக, ஜோசியர் சொல்லிவிட்டதால் பரிகாரத்திற்காக, சுயநலத்திற்காக மற்றும் பல தானங்களைப் பற்றி நான் அலசப் போவதில்லை.
ஏழைகளுக்கு, உண்மையிலேயே துன்பப் படுபவர்களுக்கு மனதார தானம் செய்வது தான் சிறந்தது. நம்ம திருவள்ளுவர் என்ன சொல்கிறார் என்றால்...
வறியார்க்குஒன்று ஈவதே ஈகைமற் றெல்லாம்
குறியெதிர்ப்பை நீர் துடைத்து. (குறள் எண் : 221) பொருள் : வறுமையானவர்க்கு ஒரு பொருளைத் தந்து உதவுவதே தானம். பிறருக்குத் தருவது எல்லாம் எதிர்ப் பயனை எதிர் பார்த்துத் தருவதே ஆகும்.

"தனக்கு மிஞ்சி தான் தானமும் தர்மமும்" என்று பெரியோர்கள் சொல்வார்கள். அதாவது, 'நமக்கு மிஞ்சியது போக, மற்றவற்றைத் தானமாகவும், தர்மமாகவும் செய்யுங்கள்' என்று சொன்னார்கள். "நமக்கு எங்கே மிஞ்சுவது? நாம் எங்கே தானமும் தர்மமும் செய்வது?" என்று நினைக்காமல் நம்மிடம் இருப்பதைக் கொண்டு திருப்தி அடைந்து, முடிந்தால் மனதார மேலே நம்ம திருவள்ளுவர் சொன்னதைப் போலச் செய்யலாமே.

"பாத்திர அறிந்து பிச்சையிடு" என்றும் பெரியோர்கள் சொல்வார்கள். அதாவது, நாம் மற்றவர்களுக்குத் தானமோ, உதவியோ செய்யும் போது, அந்தத் தானமோ, உதவியோ அவர்களுக்கு உண்மையிலேயே தேவை இருக்கிறதா? என்று பார்க்க வேண்டும். அதை விட நம்ம திருவள்ளுவர் ஒரு படி மேலே போய் என்ன சொல்கிறார் என்றால்...
இலன்என்னும் எவ்வம் உரையாமை ஈதல்
குலன்உடையான் கண்ணே உள. (குறள் எண் : 223) பொருள் : ஒருவன் வந்து, 'நான் யாதும் இல்லாதவன்' என்று தன் துன்பத்தைச் சொல்லும் முன்பாகவே, அவனுக்கு உதவும் தன்மை உயர்ந்த குடியில் பிறந்தவனுக்கு உண்டு. பெரியோர்கள் இதையே கதையாகவும் சொல்வார்கள் :

அந்தக் காலத்தில், ஒரு பெரிய பணக்காரர் தன் வீட்டிற்கு வந்த ஒருவருக்கு 10 ரூபாய் பிச்சை இட்டார். அந்த நபர் எந்த வேலையும் நிரந்தரமாகச் செய்ததில்லை. ஆனால் அதிகப் பணம் கிடைத்தவுடன், அந்த 10 ரூபாயை வைத்துக் கொண்டு கொஞ்சக் கொஞ்சமாக முன்னேறினார். செய்த தொழில் என்னமோ தவறான தொழில். எப்படியோ மற்றவர்களை ஏமாற்றி, பொய் சொல்லி, தில்லுமுல்லு செய்து, ஒரு வருடத்தில் அவரும் பெரிய பணக்காரராகி விட்டார். ஒரு நாள் அவருடைய வீட்டிற்குப் பிச்சை கேட்க ஒருவர் வந்தார். அவரை எங்கேயோ பார்த்த ஞாபகம் ! அவர் வேறு யாருமல்ல. அன்று 10 ரூபாய் பிச்சையாக இட்ட பெரிய பணக்காரர். அவர், "உன்னைப் பற்றித் தெரியாமல் அன்று நான் உனக்குப் பிச்சை இட்டேன். நீ அந்தப் பணத்தை வைத்து என்னென்ன தப்பு செய்தாயோ தெரியவில்லை. அந்தப் பணத்தினால் நீ செய்த பாவமெல்லாம் எனக்கு வந்து, இப்படி உன்னிடம் வந்து பிச்சை கேட்கும் நிலைமைக்கு வந்து விட்டது" என்று புலம்பிக் கொண்டே சென்றாராம்.

மேலே உள்ள கதை அந்தக் காலத்தில்...! இந்தக் காலத்தில் அந்த மாதிரி நடந்தால், நம்மிடம் வந்து நமக்கே பலபல அறிவுரைகளும், ஆலோசனைகளையும் சொல்வார்கள். அதனால் நண்பர்களே : பெரியோர்கள் சொன்னது போல் "பாத்திர அறிந்து பிச்சையிடு"

தானத்தைப் பற்றி எழுதும் போது கர்ணனைப் பற்றி எழுதாமலிருக்க முடியுமா? அப்படி நினைக்கும் போதே நடிகர் திலகம் சிவாஜி கணேசன் அவர்கள் நம் கண் முன் வராமல் இருக்க முடியுமா? அந்தப் படத்தில் கர்ணன் இறக்கும் தறுவாயில், அவர் செய்த தர்மம் அவரை இறக்க முடியாமல் தடுக்கும். பிறகு, அவர் செய்த தர்மமெல்லாம் கிருஷ்ணன் வந்து விவரமாக வாங்கிக் கொண்டு சென்று விடுவார். (சிறு வயதில் அந்தப் படத்தைப் பார்க்கும் போது கிருஷ்ணன் மீது கோப கோபமாக வரும்) ஆனால், அப்போது கூடக் கர்ணன், வந்திருப்பது யார் என்று தெரிந்தும், "முதியவரே. இந்த வாய்ப்பை அடைந்ததற்குப் பெரும் பேறு பெற்றேன்" என்று சந்தோசமாகக் கூறி எல்லாவற்றையும் தாரை வார்த்துக் கொடுத்து விடுவார். நாமும் அவரைப் போல தானம் செய்வதை இறைவன் நமக்குக் கொடுத்த வாய்ப்பு என்று எண்ண வேண்டும். கர்ணனின் கொடையைப் பற்றி ஒரு புத்தகத்தில் :

பெரும்பாலும் தானம் செய்கிறவர்கள் கை மேல் இருக்கும். வாங்குபவர்கள் கை கீழே இருக்கும். ஆனால், கர்ணன் தானம் செய்யும் போது, எல்லாவற்றையும் தனது உள்ளங்கையில் வைத்துத் தானம் செய்வாராம். அதாவது கர்ணனின் கை கீழிருக்கும். தானம் பெறுபவர்கள், கர்ணனின் உள்ளங்கையில் உள்ள பொருளை மேலே இருந்து எடுத்துக் கொள்வார்கள். அதாவது வாங்குபவர்கள் கை மேல் இருக்கும். இதைப் பார்த்த கிருஷ்ணன், "கர்ணா! தானம் தருபவர்கள் கை மேலே தானே இருக்கும். தானம் வாங்குபவர்கள் கை கீழே தானே இருக்கும். நீ இப்படிச் செய்தால் உனக்குப் புண்ணியம் எப்படிக் கிடைக்கும்?" என்ற விளக்கத்தைக் கேட்டார். (கிருஷ்ணனுக்கா தெரியாது... கர்ணனின் பெருமையை எல்லோரும் அறிய வேண்டும் என்பதற்காகத் தான்!)

கர்ணன், "கிருஷ்ணா! நான் தானம் செய்வது எனது புகழுக்காக அல்ல. நான் மடிந்த பின் கொடை வள்ளல் என்ற பெயர் வாங்குவதற்காகவும் அல்ல." என்று கூறினார். மேலும் கர்ணன் கூறியது தான் கிருஷ்ணனுக்கே திகைப்பாக இருந்தது. "கிருஷ்ணா! 'எத்தனை பிறவி எடுத்தாலும் இதைப் போல் தானம் செய்வதற்கு எனக்கு வல்லமை தா' என்று என் கைகளைக் கீழே வைத்து இறைவனை வேண்டுகிறேன். தானமும் செய்கிறேன். நீயே சொல்! புண்ணியம் வேண்டுபவர்கள் கை கீழே தானே இருக்க வேண்டும்!" என்றாராம்..... சரி நாம் நம்ம விசயத்திற்கு வருவோம் நண்பர்களே...

(1) உயிரோடு இருக்கும் போது ரத்த தானம், (2) இறந்த பின் கண் தானம், (3) இறந்தும் இறவாமல் இருக்க உடல் உறுப்புகள் தானம் - இவ்வாறெல்லாம் செய்யலாம் என்று நான் கூறப் போவதில்லை. இவற்றை எல்லாம் செய்ய மருத்துவத்தில் பல வரைமுறைகள் உள்ளன. சட்டத்திலும் பல விதிமுறைகள் உள்ளன. அதைத் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும். மேலும் இந்தத் தானங்கள் செய்வது அவரவர் விருப்பம். அவரவர் மனதைப் பொறுத்தது.

அதை விட முக்கியம் என்னவென்றால் மேலே உள்ள தானங்கள் செய்வதற்கு ஏற்றவாறு நம்முடைய உடலைப் பேணிக் காத்துக் கொள்ள வேண்டும். மனதையும் சுத்தப் படுத்திக் கொள்ள வேண்டும். நிதானம் என்பதற்குக் கவனம் அல்லது பொறுமை என்கிற அர்த்தமுண்டு. முதலில் உங்களின் உடம்பையும், மனதையும், கவனமாகவும் பொறுமையாகவும் இந்த நவீன உலகில் ஏற்றவாறு காத்துக் கொள்ளுங்கள்.

நோயற்ற வாழ்வே குறைவற்ற செல்வம். பொறுத்தார் பூமி ஆள்வார். பிறகு மேலே உள்ள தானங்களை யோசியுங்கள். ஆக என்னைப் பொறுத்தவரை,

இன்றைய மனிதனுக்கு நிதானம் (கவனம்/பொறுமை) தான் முதலில் தேவை.

நன்றி!

நிதானத்துடன் செயல் பட்டால் என்னவாகும் என்பதைப் படிக்க இங்கே சொடுக்கித் தொடரவும்... அதற்கு முன் இந்தப் பதிவைப் பற்றித் தங்களின் கருத்து என்ன...?

---

புதிய பதிவுகளை பெறுதல் :

---

தொடர்புடைய எண்ணங்களின் வண்ணங்கள் சில :

முகநூல் மூலம் கருத்துக்களை பகிர :