எது நாகரீகம்...?

கட்டாந் தரையில் ஒரு துண்டை விரித்தேன், தூக்கம் கண்ணைச் சொக்குமே அது அந்தக் காலமே... மெத்தை விரித்தும் சுத்த பன்னீர் தெ1ளித்தும், கண்ணில் தூக்கம் இல்லையே அது இந்தக் காலமே... (படம் : அண்ணாமலை) போன வாரம் ஒரு உறவினர் திருமணத்திற்குச் சென்றிருந்தேன்... வசதியில் நடுத்தர வர்க்கம் தான்... ஆனால் அவர் திருமணத்திற்குச் செய்திருந்த செலவுகளைப் பார்த்து வந்திருந்த எல்லாருமே மலைத்து போயிட்டாங்க... "என்னங்க இப்படிப் பணத்தைத் தண்ணீராய் வாரி இறைத்திருக்கிறீர்கள்" என்று கேட்டால், "ஒரே மகள் திருமணம், இதை விட்டால் வேறு எந்த விழாவில் நமது தகுதியை அடுத்தவர்களுக்கு வெளிக் காட்ட முடியும்...? அதனால் தான் தாராளமாகச் செலவு செய்து விட்டேன்..." என்றார்...

அண்ணாமலைக்கு இனி எப்படித் தூக்கம் வரும்...? அவர் சொல்வதிலும் ஒரு நியாயம் இருக்கத்தான் செய்கிறது மனசாட்சி... நவநாகரீக உலகம் அல்லவா...? இந்த மாதிரி விழாக்களில் கொஞ்சம் ஆடம்பரமாக நடந்து கொண்டால் தான் நமக்கு மற்றவர் மத்தியில் மரியாதை உண்டாகும்...! சிரித்தவன் அழுவதும் அழுதவன் சிரிப்பதும்-பணத்தால் வந்த நிலை தானே ? கையிலும் பையிலும் ஓட்டமிருந்தால்-கூட்டமிருக்கும் பின்னோடு..! தலைகளை ஆட்டும் பொம்மைகளெல்லாம்-தாளங்கள் போடும் பின்னோடு ! காசே தான் கடவுளப்பா - அந்த கடவுளுக்கும் இது தெரியுமப்பா...! கைக்குக் கைமாறும் பணமே - உன்னைக் கைப்பற்ற நினைக்குது மனமே - நீ தேடும் போது வருவதுண்டோ - விட்டுப் போகும் போது சொல்வதுண்டோ...?

என்னப்பா இப்படிச் சொல்றே... கையிலிருந்த பத்து பதினைந்து லட்சம் போக, மேலே ஒரு பத்து லட்சம் செலவாகி விட்டதாம்... வீடு மேலே உள்ள கடன் சேர்த்து அந்தப் பத்து லட்சமும் கடன் தான்... கொஞ்சம் ஆடம்பரத்தைக் குறைத்திருந்தால் கடனிலிருந்து தப்பித்திருக்கலாம் இல்லையா...? அளவுக்கு மேலே பணம் வைத்திருந்தால் - அவனும் திருடனும் ஒன்றாகும்... வரவுக்கு மேலே செலவுகள் செய்தால் - அவனும் குருடனும் ஒன்றாகும்... இதுவும் இந்தப் பாட்டிலுள்ள வரிகள் :-


⟪ © சக்கரம் ✍ வாலி ♫ S.M.சுப்பையா நாயுடு 🎤 T.M.சௌந்தரராஜன் @ 1968 ⟫
போலி கெளரவத்திற்காக ஆடம்பர மோகத்தில் சிக்கி, இப்படித்தான் நம்மில் பலர் சின்னாபின்னமாகிச் சிதைந்து கொண்டிருக்கிறோம்... இருப்பிற்கேற்ப வாழ்வது கூட ஆடம்பரம் தான்... தேவைக்கேற்ப வாழ்வது தான் வாழ்க்கை... அது தான் ஆடம்பரமில்லாத தன்மை... ஹென்றி போர்ட் பற்றி :-

---

அவர் ஒருமுறை லண்டனுக்குச் சென்ற போது, அங்குள்ள மிகப் பெரிய விடுதிக்குச் சென்று தங்குவதற்கு அறை கேட்டார்... விடுதிக்காரர்களுக்கு ஹென்றி போர்ட் பற்றி நன்றாகத் தெரியும்... அந்த விடுதியிலேயே மிக ஆடம்பரமான அறையை ஒதுக்கீடு செய்தார்கள்... அதற்கு அவர், ஆடம்பரமான அறை வேண்டாம், நடுத்தரமான அறையே போதுமென்றார்... விடுதி வரவேற்பாளர் கேட்டார், "ஐயா நீங்கள் மிகப் பெரிய தொழிலதிபர், உலகில் மிகப் பெரிய பணக்காரர்களில் ஒருவர், அப்படியிருந்தும் என் நடுத்தர அறையைத் தேர்வு செய்கிறீர்கள்" என்று...! போர்ட் சொன்னார், "என்னுடைய எல்லாத் தேவைகளும் நிறைவு செய்வதாக நடுத்தரமான அறையே இருக்கிறது, அதனால் அதுவே போதும்" என்றார். விடுதி வரவேற்பாளர் "கடந்த மாதம் எங்கள் விடுதிக்கு உங்கள் மகன் வந்திருந்த போது அந்த ஆடம்பர அறையில் தான் தங்கினார், நீங்கள் தான் மறுக்கிறீர்கள்..." என்று... அதற்கு ஹென்றி போர்ட் சொன்ன பதிலே அலாதியானது... "தம்பி, என் மகன் ஹென்றி போர்ட் என்ற கோடீஸ்வரனின் மகன், அதனால் அவன் ஆடம்பர அறையில் தங்கலாம்... ஆனால் நானோ ஒரு நடுத்தரத் தந்தையின் மகன், அதனால் நடுத்தரமான அறையே போதும்..." என்றார்.

---

கோடி கோடியாய்ப் பணமிருந்தாலும், நிலைமை அறிந்து தேவைகளுக்கேற்ப செலவு செய்தும், அதைத் தனது வாரிசுகளுக்கும் உணர வைத்தால் கோடீசுவர நிலை நீடிக்கும்...! இல்லையென்றால் தெருக் கோடி தான்...!

பணங்களைச் சேர்த்துப் பதுக்கி வைத்தால் - அது மடமை² ஆஹா பகவான் படைத்த பணமெல்லாம் - பொது உடைமை... கையில் கிடைத்ததை வீசி ரசிப்பது தான் - என் கடமை... அந்த பெருமை எந்தன் உரிமை... ஓஹோ ஹோ... ஆண்டவன் படைச்சான் எங்கிட்ட கொடுத்தான்... அனுபவி ராஜான்னு அனுப்பி வைச்சான்... என்னை அனுபவி ராஜான்னு அனுப்பி வைச்சான்... (படம் : நிச்சய தாம்பூலம்) ஹென்றியோட மகன் பாடியிருப்பார்... அவரோட பேரன் பாடுவனான்னு தெரியாது, ஹிஹி... இன்றைய நவீன நாகரீகம் என்னென்னா ஏகப்பட்ட உடைகளைப் பெருக்கணும், தங்கங்களை நிறைக்கணும், பந்தாவா ஒரு காரை வாங்கி, அதில் உலா வரணும், அப்புறம் வீட்டில் உலகத்திலே லேட்டஸ்டா என்னென்ன எலக்ட்ரானிக்ஸ் உபகரணங்கள் இருக்கோ அதெல்லாம் இருக்கணும் - இவையெல்லாம் சின்ன ஆசை... ஹிஹி... தெரிஞ்சிக்கோ...!

இது பே பே பே(ய்)ராசை...! நாகரீகம்ன்னா உடுத்துகின்ற உடை, அணிகிற அணிகலங்களிலா இருக்கு...? நமது மகாத்மா சொன்னது தான் ஞாபகம் வருது... தேவைகளைப் பெருக்குவதல்ல நாகரீகம்... தேவைகளைச் சுருக்குவதே நாகரீகம்... இன்றைய உலகம் இயந்திர உலகம்... மனித மனங்களின் இயக்கமும் இயந்திரமாச்சி... அடுத்தவரைப் பார்த்து, அடுத்தவர் வைத்திருக்கும் பொருட்களைப் பார்த்து, அடுத்தவர் செயல்படும் செயல்களைப் பார்த்து, நாம் போலி வாழ்க்கையை வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறோம்... இன்றைய வாழ்க்கை நமக்காக வாழும் வாழ்க்கையில்லை... அடுத்தவர்களுக்காக வாழும் வாழ்க்கையால் தேவைகள் பெருகுது...+ ஆசைகளும் பெருகுது...++ துன்பங்களும் பெருகுது...+++ தகவல் நாயகர் தென்கச்சி கோ. சுவாமிநாதன் அவர்கள் :

---

குரலால், கருத்துக்களால், இன்று ஒரு தகவலாய் வானொலியை உயர்த்தியவர்... கேட்கும் நேயர்களின் சிந்தனைகளை உயர்த்தியவர்... அவருக்கு ஒரு மகள், மனைவி என அளவான வாழ்க்கை சென்னையில்... ஒவ்வொரு ஆண்டும் டிசம்பர் 31-ம் தேதி அவரும் அவரது மனைவியும் வீட்டிலிருக்கும் பொருட்களைக் கணக்கெடுப்பர்... அவர் பல இடங்களுக்குச் சென்று சிறப்பு விருந்தினராகக் கலந்து கொள்பவர் என்பதால், வீடு நிறையப் பரிசுப் பொருட்கள் குவிந்து கிடக்கும்... சமையல்கட்டிலிருந்து வரவேற்பறை வரை உள்ள எல்லாப் பொருட்களையும் இருவரும் கணக்கெடுத்து, இந்த ஆண்டு என்னென்ன புதிய பொருட்கள் சேர்ந்துள்ளன, எவையெவை தேவையற்றவை எனப் பட்டியலிடுவார்கள்... உதாரணத்திற்குச் சமையக்கட்டில் பத்து டம்ளர்கள் இருந்தால், வீட்டில் மூவருக்கு மூன்று, விருந்தினருக்கு இரண்டு, ஆக ஐந்து போக மீதியுள்ள ஐந்தை தனியே எடுத்து வைத்து விடுவார்கள்... ஒன்று மேல் குக்கர் இருந்தால், அவையும் தனியே... வரவேற்பறையில் நான்கு சேர்களுக்கு மேல் இருந்தால் அவைகளும் தனியே... பரிசுப் பொருட்களை அனைத்தையும் பிரித்து, தேவையற்றவை அனைத்தும் பிரித்துத் தனியே சாக்குப் பைகளில் கட்டி, ஒரு மினி வேன் பிடித்து, தனது சொந்த ஊரான தென்கச்சிக்கு அனுப்பி வைத்து விடுவார்கள்... ஊருக்குத் தொலைப்பேசியில் தொடர்பு கொண்டு, "வண்டி வருகிறது, உறவினர்கள், நண்பர்கள் என யார் யாருக்கு என்னென்ன பொருட்கள் வேண்டுமோ எடுத்துக் கொள்ளுங்கள்" என்று கூறி விடுவார் தென்கச்சியார்... மீண்டும் ஜனவரி ஒன்றிலிருந்து தேவையான பொருட்களோடு வாழ்க்கை... தேவைகளைச் சுருக்குவதே நாகரீகம் என்று மகாத்மா சொன்னது.....

சரி தானே நண்பர்களே...?
பணத்தைப் பூட்டி வைத்தாய், வைரத்தைப் பூட்டி வைத்தாய், உயிரைப் பூட்ட ஏது பூட்டு...? குழந்தை ஞானி - இந்த இருவரைத் தவிர இங்குச் சுகமாய் இருப்பது யார் காட்டு... ஜீவன் இருக்கும் மட்டும் வாழ்க்கை நமதுமட்டும் - இதுதான் ஞானசித்தர் பாட்டு... இந்த பூமி சமம் நமக்கு...! நம் தெருவுக்குள் மதச்சண்டை சாதிச்சண்டை வம்பெதற்கு...? வெறும் கம்பங்களி தின்னவனும் மண்ணுக்குள்ளே... அட தங்க பஸ்பம் தின்னவனும் மண்ணுக்குள்ளே... இந்த வாழ்க்கை வாழத்தான்... நாம் பிறக்கையில் கையில் என்ன கொண்டு வந்தோம் ? கொண்டு செல்ல...?


⟪ © படையப்பா ✍ வைரமுத்து ♫ A.R.ரகுமான் 🎤 மனோ, பெபி மணி @ 1999 ⟫

---

புதிய பதிவுகளை பெறுதல் :

---

தொடர்புடைய எண்ணங்களின் வண்ணங்கள் சில :

முகநூல் மூலம் கருத்துக்களை பகிர :