இது உடம்பா ? இல்லை விடுதியா ?

வணக்கம் நண்பர்களே... உயிர் - கடவுள் Two in one பதிவை இங்கே சொடுக்கி வாசிக்கலாம்... அந்தப் பதிவின் தொடர் சிந்தனை இதோ :-

பிறக்கின்ற போதே இறக்கின்ற செய்தி இருக்கின்றதென்பது மெய் தானே...? ஆசைகள் என்ன...? ஆணவம் என்ன...? உணர்வுகள் என்பது பொய் தானே...? உடம்பு என்பது உண்மையில் என்ன...? கனவுகள் வாங்கும் பை தானே...! (படம் : நீங்கள் கேட்டவை)


காலங்கள் மாறும்; கோலங்கள் மாறும்... வாலிபம் என்பது பொய் வேஷம்; தூக்கத்தில் பாதி, ஏக்கத்தில் பாதி, போனது போக எது மீதம்...? பேதை மனிதனே கடமையை இன்றே செய்வதில் தானே ஆனந்தம்...! முக்கிய வரியைச் சொல்ல வேண்டாமா மனசாட்சி...! காயமே இது பொய்யடா... வெறும் காற்றடைத்த பையடா... மாயனார் குயவன் செய்த மண்ணு பாண்டம் ஓடடா...! என்றார் சித்தர் ஒருவர்... இந்த உலகில் வியப்பான விசயம் எது தெரியுமா ? மனிதன் அன்றாடம் இறப்பைப் பற்றி அறிந்து கொள்கிறான், தெரிந்து கொள்கிறான்... ஆனாலும் புரிந்து கொள்ளாதது என்னவென்றால் தான் நிலையாக இருக்கப் போகிறவன் என்று நினைத்துக் கொண்டு அட்டூழியம் செய்து கொண்டு இருக்கிறானே...! ம்...! என்னத்த சொல்ல...? "காதற்ற ஊசியும் வாராது காண் கடைவழிக்கே"

அதுசரி...! இந்த உடம்பு வெறும் காலிப் பெருங்காய டப்பா - அதுல வாசனை பலமாத்தான் இருக்கு...! தேகம்-அது சந்தேகம்... இந்தக் காயம் - அது வெங்காயம்-ன்னு தான் தெரியும்... (படம் மந்திரப் புன்னகை) ஆனா, அடிக்கடி இந்தப் பேராசை, கோபம், பொறாமை, பிடிவாதம், துரோகம், வஞ்சகம், ஆணவம், - இப்படிப் பல பேய்கள் உடம்புக்குள்ளே வந்துடுதே...! கடவுள், பேய் மட்டுமில்லே, சிங்கம், புலி, கரடி, நாய், நரி, குதிரை என்று ஏகப்பட்ட மிருகங்கள் வேறே...! மனித உடம்புங்கிறது அப்பப்போ கடவுள், பேய், விலங்குகள்ன்னு ஒவ்வொருத்தரா தங்கி போறதுன்னா...

இது உடம்பா ? இல்லை விடுதியா ?
இந்த உடம்பை சத்திரம்ன்னு சொல்லலாம்... அந்தக்காலத்திலே சத்திரங்களிலே இலவசமாகச் சோறு போட்டாங்க... தங்கிக்கவும் செய்யலாம்... தங்குகிறவங்களாப் பார்த்துச் சத்திரத்திற்கு ஏதாவது கொடுத்திட்டுப் போவாங்க... அது போல இன்னைக்கு நமக்குக் கோபம் வந்தா நாய், சிங்கம், புலி வந்து தங்கிக்கிதுங்க... வஞ்சகம் வந்தா நரி, பாம்பு வந்து தங்கிக்கிதுங்க... இதுக எல்லாம் போறப்போ ஏகப்பட்ட டென்சன், நரம்பு நோய், அழுத்த நோய்ன்னு பலதரப்பட்ட நோய்களைத் தந்துட்டு போகுது...!

அது சரி... எவ்வளவு பெரிய திருவிழா கூட்டம் என்றாலும், தந்தையின் அல்லது தாயின் தோளிலோ இருக்கிற குழந்தைக்கு எந்தவித பயமும் இருக்கிறதில்லே... ஏன்னா அன்பு, அரவணைப்பு, பாதுகாப்பு, நம்பிக்கை எனப் பெற்றோர்களே கடவுள்... அதுக்கப்புறம் எப்படி இன வெறி, மத வெறி, ஜாதி வெறி - இப்படிப் பல வெறிகள் வேறு வந்து ஒட்டிக் கொள்(ல்)கிறது...? நமக்குள்ளே நிரந்தரமா அன்பு எனும் கடவுளை மட்டும் தங்க வைக்க முடியாதா...? கடவுள் பாதி, மிருகம் பாதி, கலந்து செய்த கலவை நான்...! வெளியே மிருகம், உள்ளே கடவுள், விளங்க முடியாக் கவிதை நான்...! மிருகம் கொன்று, மிருகம் கொன்று, கடவுள் வளர்க்கப் பார்க்கின்றேன் - ஆனால் கடவுள் கொன்று, உணவாய் தின்று, மிருகம் மட்டும் வளர்க்கிறதே...! நந்தகுமாரா... நந்தகுமாரா... நாளை மிருகம் கொல்வாயா...? மிருகம் தின்ற எச்சம் கொண்டு, மீண்டும் கடவுள் செய்வாயா...? குரங்கிலிருந்து மனிதன் என்றால், மீண்டும் இறையாய் ஜனிப்பானா...? மிருக ஜாதியில் பிறந்த மனிதா, தேவஜோதியில் கலப்பாயா...? (படம் : ஆளவந்தான்)

நம் மனதில் என்ன வளர்க்கிறோமோ, அது தான் வளரும் மனசாட்சி... அட...! ஊட்டச்சத்து வாங்குற களிமண்ணின் செயலும் அமைப்பும், நமது மூளையும் ஒன்று தான்... வாங்குதல், நிறுத்தி வைத்தல், மீண்டும் நினைவு கூர்தல், அதாவது பரிமாறுதல் - இவற்றை எல்லாம் களிமண் சரியாத் தான் வேலை செய்யுது...! நாம...? ஒருவேளை நமக்கு ஊட்டிய அல்லது ஊட்டிக்கொண்ட ஊட்டச்சத்து தவறோ...? ம்... சரி... நம்ம எல்லார் உடம்புக்குள்ளும் கடவுள் இருக்கிறார்... கடவுளை உணரும் மனிதம் இருக்கிறது... ஆனால், அதனை வெளிக்கொணரும் முயற்சியில் தான் நாம் இறங்குவதேயில்லை... நாம் எதிலும் தெளிவாக இருந்தால், எந்த வெறியும் அண்டாது; அடுத்தவர்களைச் சீண்டி வெறி கொள்ளச் செய்யும் சிந்தனையே வராது ! தாய்லாந்தில் நடந்த ஒரு உண்மையான களிமண் சம்பவம் :

---

தாய்லாந்திலிருந்த தொன்மையான ஒரு களிமண் புத்தர் சிலையை, ஒரு இடத்திலிருந்து மற்றொரு இடத்திற்குக் கொண்டு செல்ல திட்டமிடப்பட்டது. மிகப்பெரிய களிமண் புத்தர் சிலை கொண்டு செல்லும் வழியில் உடைந்து விடக்கூடாது என்பதற்காக, ஒரு லாரியில் மிகக் கவனமாக ஏற்றினர். மெதுவாக லாரி புறப்பட்டது. பாதித் தூரம் சென்றவுடன், லேசாக மழைத்தூறல் விழத் தொடங்கியது. வண்டியை ஓரமாக நிறுத்தி ஏகப்பட்ட குடைகளைச் சிலையின் மேல் பிடித்தனர். அதற்குள் சிலர் தென்னங்கீற்றுகளைக் கொண்டு வந்து, லாரியில் மேல் கொட்டகை போல் வேயத் தொடங்கினர். எப்படியாவது பழமையான களிமண் புத்தர் சிலை, மழையில் கரையாமல் காக்க வேண்டுமே என்ற முயற்சி. அதற்குள் மழை கடும் சூறாவளிக் காற்றுடன் பெய்யத் தொடங்கியது. வேய்ந்த கொட்டகை பறந்து போய் விட்டது. கண் முன்னாலேயே புத்தர் சிலை கரைவதை, மக்கள் சோகத்துடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தனர். கண், காது, மூக்கு, கை, கால் என அங்கங்கள் கரையக் கரைய, அழத் தொடக்கி விட்டனர் மக்கள். உடனே ஒரு ஆச்சரியம் நிகழ்ந்தது ! களிமண் கரையக் கரைய, தங்கத்தால் ஆன புத்தர் சிலை வெளிப்படத் தொடங்கியது. தங்கப் புத்தர் "தகத் தக"வென்று வெளி வந்தார். முன்னொரு காலத்தில் எதிரிகளிடமிருந்து சிலையைக் காப்பதற்காக, யாரோ அதைக் களிமண்ணால் மூடி உள்ளார்கள்... இப்போது தாய்லாந்து சென்றால் அந்தத் தங்கப் புத்தர் சிலையைக் காணலாம்...

---

இதே போல் உலகத்திலுள்ள அனைவருக்கும் பொதுவான பேராசை, கோபம், பொறாமை, பிடிவாதம், துரோகம், சோம்பேறித்தனம், வஞ்சகம், ஆணவம், இன்னும் பல குப்பைகள் + பல வெறிகள் நம்மிடமிருந்து கரைய / கரைக்க ஆரம்பித்து விட்டால் நம் ஒவ்வொருக்குள்ளும் இருக்கும் தங்கப் புத்தர் தானாக "தகத் தக" வென்று வெளி வருவார்...!


⟪ © குணா ✍ வாலி ♫ இளையராஜா 🎤 இளையராஜா @ 1991 ⟫

அப்பனென்றும் அம்மையென்றும் ஆணும் பெண்ணும் கொட்டி வச்ச குப்பையாக வந்த உடம்பு - ஞானப் பெண்ணே குப்பையாக வந்த உடம்பு - அது புத்தன் என்றும் சித்தன் என்றும் பித்தன் என்றும் ஆவதென்ன சக்கையாகப் போகும் கரும்பு - ஞானப் பெண்ணே சக்கையாகப் போகும் கரும்பு... பந்த பாசச் சேற்றில் வந்து விழுந்த தேகம் - எந்த கங்கை யாற்றில் இந்த அழுக்குப் போகும்...? // குத்தம் குறை ஏதுமற்ற ஜீவன் இங்கு யாரடா...? குத்தம் என்று யாரும் இல்லை பாவ மூட்டை தானடா... சிவனைக்கூட பித்தன் என்று பேசுகின்ற ஊரடா... புத்தி கெட்ட மூடர்க்கென்றும் ஞானப் பார்வை ஏதடா...? ஆதி முதல் அந்தம் உன் சொந்தம் உன் பந்தம் நீ உள்ளவரைதான்... வந்து வந்து கூடும் கூத்தாடும் விட்டோடும் ஓர் சந்தைக் கடைதான்... இதில் நீயென்ன நானென்ன... வந்தாலும் சென்றாலும் என்னாச்சு விட்டுத்தள்ளு... // கையும் காலும் மூக்கும் கொண்டு ஆட வந்த காரணம் - ஆடித்தானே சேர்த்து வச்ச பாவம் யாவும் தீரனும்... ஆட ஆடப் பாவம் சேரும் ஆடி ஓடும் மானிடா - ஆட நானும் மாட்டேன் என்று ஓடிப் போன தாரடா...? // தட்டுக்கெட்டு ஓடும் தள்ளாடும் எந்நாளூம் உன் உள்ளக்குரங்கு... கட்டுப் படக்கூடும் எப்போதும் நீ போடு மெய்ஞான விலங்கு... மனம் ஆடாமல் வாடாமல் மெய்ஞானம் உண்டாக அஞ்ஞானம் அற்று விழும்...

தங்களின் கருத்து என்ன நண்பர்களே...?

---

புதிய பதிவுகளை பெறுதல் :

---

தொடர்புடைய எண்ணங்களின் வண்ணங்கள் சில :

முகநூல் மூலம் கருத்துக்களை பகிர :