வாழும் காலத்திலேயே சொர்க்கம்...!

வணக்கம்... அனைவருக்கும் இனிய தீபத் திருநாள் நல்வாழ்த்துக்கள் :- நம் சந்தோசங்கள் யாவும் வெங்காயம் உட்படக் காய்கறிகளின் விலை போலத் தினமும் உயரட்டும்... நம் துன்பங்கள் யாவும் மரம் வளர்க்காததால் மழை இல்லாத காலம் போலச் சுத்தமாக இல்லாமல் போகட்டும்-வாழ்க வளமுடன்!?

நேத்து கோவில் வாசல்லே இருக்கிற பிச்சைகாரங்களுக்கெல்லாம் 10 ரூபாய் பிச்சை போட்டா, அதிலே ஒருத்தர் "தம்பி... பிச்சைன்னா ஓர் ரூபா இரண்டு ரூபா போடணும்... இப்படி ஊதாரித்தனமா 10 ரூபாய் பிச்சையா போடக் கூடாது" அப்படிங்கிறார்... நானும் "என்னய்யா... 10 ரூபாயைப் பார்த்ததும் 'நல்லாயிரு மகராசா'-ன்னு வாழ்த்துவேன்னு பார்த்தா, எனக்கே அறிவுரை சொல்றே...!" அதுக்கு அவர் "தம்பி, நீ மகராசனா இருக்கணும், என்னிக்குமே இருக்கணும் அப்படிங்கிற காரணத்துக்காக தான் சொல்றேன்... உன்னை மாதிரி இளைஞனா இருக்கும் போது, உன்னைமாதிரி தர்மம் செஞ்சி தான் இப்போ இந்த நிலைமையிலே இருக்கேன்... காசு விசயத்திலே மட்டும் கவனமா தர்மம் பண்ணுப்பா..." அப்படிச் சொன்னார்...

ஹாஹா... மனமே இது நகைச்சுவை... ஆசைகளே இல்லாதவங்களும், தேவைகளைப் பற்றி கவலைப்படாதவங்க தான் தருமவான்களாக, வள்ளல்களாக இருக்க முடியும்...

அடப் போப்பா...! தனக்கு எது தேவை...? எதுவரை தேவை...? எவ்வளவு தேவை...? என்று எப்படி மனிதர்கள் முடிவு செய்வது ? மனித ஆசைக்கும் தேவைக்கும் எல்லை உண்டா ?

எல்லையைத் தான் மனிதனின் மகிழ்ச்சிக்குத் தேவையான மூன்று முத்துக்கள் என்ன? பதிவிலே சொல்லியாச்சி...! நீ சொல்றது அளவற்ற ஆசைகளும் தேவைகளும் உள்ளவங்க... அவங்க கஞ்சன்களாக மட்டுமே இருக்க முடியும்... ஆனால் உண்மையான தானமும் தர்மமும் எது தெரியுமா...? உடல், பொருள், ஆவி எதையும் தனக்கென கருதாமல் அடுத்தவர்களுக்குத் தந்து விடுவது... அது மட்டுமில்லாமல் வறியார்க்குஒன்று ஈவதே ஈகை என்று நம்ம ஐயன் சொல்லியுள்ளார்... (படம் : படகோட்டி) இல்லை என்போர் இருக்கையிலே; இருப்பவர்கள் இல்லை என்பார்... மடி நிறையப் பொருள் இருக்கும்; மனம் நிறைய இருள் இருக்கும்... எது வந்த போதும் பொதுவென்று வைத்து வாழ்கின்ற பேரை வாழ்த்திடுவோம்...

ஒரு கதையைக் கேள் : (வாசிப்பவர்களுக்கு : வலைத்தளத்தில் இதுவும் (scrolling text) ஒரு பரிசோதனை... கதையை அறிந்தவர்கள் கீழே தாவலாம்... மற்றவர்கள் scroll செய்து வாசிக்கலாம்...)

முன்னொரு காலத்தில் ரந்தி தேவன் என்று ஒரு அரசர் இருந்தார்... தனக்குத் துறவியாக வேண்டும் என்கிற எண்ணம் வந்தவுடன், தன்னிடமிருந்த செல்வம் அனைத்தையும் தானமாக வழங்கி விட்டு, குடும்பத்தோடு ஒரு மலையடியில் குடில் அமைத்து வாழ்ந்து வந்தார்... ஒரு நாள் 48 மணி நேரம் உண்ணாவிரதம் இருந்து விட்டு, பால் சோறு உண்ண முற்பட்டார்... அந்த நேரம் பார்த்து ஒரு வேதியர் அவரிடம் யாசகம் கேட்டு வந்தார்... தன்னிடமிருந்த சோற்றில் பாதியை அவருக்கு வழங்கி விட்டு மீத சோற்றை உண்ண முற்பட்டார் ரந்தி தேவன்... அப்போது ஒரு விவசாயி வந்து உணவு கேட்டார்... எஞ்சிய சோற்றில் பாதியை அவருக்கு வழங்கி விட்டு மீதியை உண்ண முற்பட்டார்... அப்போது ஒரு நாய் பசியுடன் வாலாட்டிக் கொண்டே வந்து நின்றது... தன்னிடமிருந்த பாலை அந்த நாய்க்கு ஊற்றி விட்டார்... அப்போது ஒரு பிச்சைக்காரர் வந்து நின்றார்... மிச்சம் இருந்த கால்வாசி சோறும் தானமாக வழங்கப்பட்டு விட்டது... 48 மணி நேர உண்ணாவிரதம் முடிக்கப்படாமலே நின்றது... அந்த நேரம் நான்கு தேவதைகள் அவர் முன் நின்றனர்... "உன்னுடைய வள்ளல் குணமும், தர்ம சிந்தனையும் செல்வம் இல்லாத போதும் தங்கி உள்ளதா...?" என்பதைப் பரிசோதிக்கவே இப்படிச் செய்தோம்... நாயாக இருந்தாலும், வேதியராக இருந்தாலும், பேதம் பாராமல் இருப்பதை வழங்கிய உன் தயை குணம் வாழ்க வளர்க..." என்று வாழ்த்தி அவரது வாழ்வைச் சொர்க்கமாக்கினர்...

புரியுதா மனமே...? பாத்திரம் அறிந்து பிச்சை போடு, தனக்கு மிஞ்சி தான் தானமும் தர்மமும் என்பதெல்லாம் தோற்றவர்களின் / சோம்பேறிகளின் புலம்பல்கள்... கொடுக்கும் குணம் வந்தால், கெடுக்கும் நிலையே வராது... விதைத்தால் - தானே பல மடங்கு விளையவும் செய்யும்... (படம் : நம்மவர்) சொர்க்கம் என்பது நமக்குச் சுத்தம் உள்ள மனசு (வீடு) தான்...! சுத்தம் என்பதை மறந்தால் நாடும் குப்பைமேடு தான்...!

மனம் சுத்தமானால்... உழைக்கிற நோக்கம் உறுதி ஆகிட்டா கெடுக்கிற நோக்கம் வளராதுன்னு பட்டுக்கோட்டை கல்யாணசுந்தரம் அவர்கள் அன்றைக்கே சொல்லி வச்சாரு... பாட்டு அப்புறம் பாடுறேன்... ஐ...! வாப்பா... சொர்க்கத்திற்குப் போய் வருவோமா...?

வா... நரகத்திற்கும் போயிட்டு வரலாம்... இப்போ இரண்டு இடத்திலும் ஒரு பெரிய அண்டா நிறைய அறுசுவை உணவை வைத்தாயிற்று... நிபந்தனை என்ன தெரியுமா...? உண்பவர்கள் யாராக இருந்தாலும் கைகளை மடக்காமல் உணவை எடுத்து கைகளை மடக்காமல் உண்ண வேண்டும்...

ஐயோ...! கைகளை மடக்காமல் எப்படி...? என்ன கொடுமை DD...?

ஹா... ஹா... வா நேரமாகி விட்டது, இரண்டு இடத்திலும் சென்று பார்த்து விட்டு வரலாம்... // நரகவாசிகள் பக்கம்: அங்கங்கே உணவு சிதறிக் கிடந்தது... பாத்திரத்தில் முக்கால்வாசி உணவு அப்படியே இருந்தது... நரகவாசிகள் உணவை உண்டதாகத் தெரியவில்லை... சொர்க்க வாசிகள் பக்கம்: அங்கே ஒரு பருக்கை கூட சிந்தாமல், அண்டாவிலிருந்த உணவும் காலியாக்கப்பட்டிருந்தது... // எப்படி என்று கேட்போமா...?

சொர்க்கத்திலிருந்த ஒருவர் சொன்னார், "இதற்காக நாங்கள் அதிக நேரம் யோசிக்கவில்லை... கைகளை மடக்காமல் தானே உண்ண வேண்டும்...? கைகளை மடக்காமல் அண்டாவில் உள்ள உணவை எடுத்து எதிரில் உள்ள நண்பருக்கு ஊட்டினேன்... அவர் எனக்கு ஊட்டினார்... இப்படி மாறி மாறி ஒவ்வொருக்கொருவர் ஊட்டிக் கொண்டோம்... அண்டா உணவு காலி...!"

பார்த்தாயா மனமே... நகரத்தில் உள்ளவர்கள் ← இப்படியும் சொல்லலாம் → நரகத்தில் உள்ளவர்கள் சுயநலவாதிகள்... அதனால் அவர்களால் உண்ண முடியவில்லை... சொர்க்கத்தில் வாழ்பவர்கள் பொதுநலவாதிகள்... அதனால் தாமும் உண்டு, அடுத்தவர் உண்ண வழிவகையும் ஏற்பட்டது...!

நண்பர்களே... ஈத்துவக்கும் இன்பம் என்று நம்ம ஐயன் இதைத்தான் குறிப்பிட்டார்... வாழும் காலத்திலேயே சொர்க்கத்தை அனுபவிக்க வேண்டுமா...? அடுத்தவர்களுக்கு நம்மால் முடிந்தவற்றை மனதார கொடுப்பதன் மூலமும், சந்தோசப்படுத்துவதன் மூலமும் நாமும் பெறலாம்... சொர்க்கமும், நரகமும், உணவு என்பதும் ஒரு எடுத்துக்காட்டுக்காக இங்கே சொல்லப்பட்டதென்பது உங்களுக்குத் தெரியும் !

தீபத்திருநாளில் உறவினர்கள் வீட்டிற்குச் சென்று கொண்டாடினால் அதுவும் சொர்க்கம் தான்... வாழ்த்துகள்... நன்றி நண்பர்களே...!

---

தீபங்கள் கோடி நம் வீட்டில் ஏற்றி கோவிலைப் போல மாற்றிடுவோம்; அன்னைக்குப் பணிவிடை செய்திடவே - ஜென்மங்கள் வாங்கி வந்தோம்; நம் ஜென்மங்கள் மாறிடும் நேரத்திலும் - சொந்தங்கள் சேர்ந்திருப்போம்; அனைவரின் அன்பில் ஆயுள் கூடிடுமே...! ஆசை ஆசையாய் இருக்கிறதே - இதுபோல் வாழ்ந்திடவே…! பாச பூ மழை பொழிகிறதே -இதயங்கள் நனைந்திடவே…! நம்மைக் காணுகிற கண்கள் - நம்மோடு சேர கெஞ்சும்…! சேர்ந்து வாழுகிற இன்பம் - அந்த சொர்க்கம் தன்னை மிஞ்சும்… ஒரு நாள் கூட இங்கு வரமாகும் - உயிர் எங்கள் வீடாகும்... சுகமாய் என்றும் இங்கு விளையாடும் - நிரந்தர ஆனந்தம்...



⟪ © ஆனந்தம் ✍ கலைகுமார் ♫ S.A.ராஜ்குமார் 🎤 K.J.யேசுதாஸ் @ 2001 ⟫

---

புதிய பதிவுகளை பெறுதல் :

---

தொடர்புடைய எண்ணங்களின் வண்ணங்கள் சில :

முகநூல் மூலம் கருத்துக்களை பகிர :