பட்டாசு இல்லாத தீபாவளி (பகுதி 12)

நண்பர்களே! குழந்தைகளின் படைப்புகளின் முந்தைய பதிவை தன்னலம் தகர்த்துப் பிறர்நலம் பேணு...! (பகுதி 11) வாசித்து வாழ்த்திய அனைவருக்கும் நன்றிகள் பல...

இவை எல்லாம் பள்ளிக்கூட மாணவ மாணவியர்களின் படைப்புக்கள் ! அவர்களின் சமூகப் பார்வைகள், ஜீவனுள்ள கற்பனைகள், திறமைகள், கவிதைகள் சிலவற்றை ரசியுங்கள்...

கவிதைகளுக்கு ஏற்றது போல் ஞாபகம் வந்த பொன்மொழிகளை இந்த முறை திரைப்படப் பாடலை கொடுத்துள்ளேன்... ஒவ்வொரு கவிதையின் தலைப்புக்கு மேலே சுட்டியைக் கொண்டு சென்று ரசித்து விட்டு, √ (டிக்) செய்வது போல் நகர்த்தி விடவும்... இந்தப் பதிவைக் கைப்பேசியில் அல்லாமல் கணினியில் வாசித்தால், வலைப்பூவின் வலைநுட்பத்தை அனுபவிக்கலாம்... இருந்தாலும் கைப்பேசியில் வாசிப்பவர்கள், ஒவ்வொரு கவிதையின் தலைப்புக்கு மேலே சொடுக்கி ரசித்து விட்டு, உடனே அருகில் எங்கேனும் சொடுக்கி விட்டுத் தொடர்ந்தால் நன்றாக இருக்கும்... நன்றி...

---

தாயை மட்டுமே பார்த்தேன்...

அபிராமி சிவகாமி கருமாயி மகமாயி - திருக்கோயில் தெய்வங்கள் நீதானம்மா... அன்னைக்கு அன்றாடம் அபிஷேகம் அலங்காரம் - புரிகின்ற சிறு தொண்டன் நான்தானம்மா... பொருளோடு புகழ் வேண்டும் மகனல்ல தாயே உன் அருள் வேண்டும் எனக்கென்றும் அது போதுமே... அடுத்திங்கு பிறப்பொன்று அமைந்தாலும் நான் உந்தன் மகனாகப் பிறக்கின்ற வரம் வேண்டுமே... அதை நீயே தருவாயே... (படம் : மன்னன்)

தாஜ் மஹாலைப் பார்க்கவில்லை
தாயின் முகத்தை மட்டுமே பார்த்தேன்...

பிரமிடைப் பார்க்கவில்லை மறுபிறவி எடுத்த
என் தாயை மட்டுமே பார்த்தேன்...

சீனப் பெருஞ்சுவரைப் பார்க்கவில்லை
என்னைச் சிற்பியாய் வளர்த்த
தாயை மட்டுமே பார்த்தேன்...

ஈபில் டவரைப் பார்க்கவில்லை
இல்லை என்று சொல்லாமல் அள்ளித் தந்த
தாயை மட்டுமே பார்த்தேன்...

பத்து மாடிக் கட்டிடத்தைப் பார்க்கவில்லை
பத்து மாதம் சுமந்த
தாயை மட்டுமே பார்த்தேன்...

ஏழு அத்தியாங்களைப் பார்க்கவில்லை
ஏழு ஜென்மமும் என்னைத் தாங்கிய
தாயை மட்டுமே பார்த்தேன்...

---

நூலகம்

கல்லூரி பள்ளி இல்லாத ஊரை கையோடு இன்றே தீ மூட்டுவோம்; கல்லாத பேர்கள் இல்லாத நாடு நம் நாடு என்றே நாம் மாற்றுவோம்... இருக்கிற கோவிலை எல்லாம் படிக்கிற பள்ளிகள் செய்வோம்... அறிவென்னும் கோபுரம் அங்கே நாம் காணுவோம்... வானம் உங்கள் கைகளில் உண்டு; ஞானம் உங்கள் நெஞ்சினில் உண்டு...² நான் என்று எண்ணாமல் நாம் என்று உறவு கொள்ளணும்...! (படம் : உன்னால் முடியும் தம்பி)

வீட்டுக்கு வீடு
நூலகம் அமைப்போம் !
நல்ல அறிஞர்களின்
நூலைச் சேமிப்போம் !

சிந்தனை நூலைப் படித்து
நம் சிந்தனை வலமாய்ச்
செழித்திடச் செய்வோம் !
பறந்து விரிந்த மனப்பான்மையை
வளர்த்தெடுப்போம் !

பற்பல அறிய
தகவல்களைத் தெரிந்திடுவோம் !
நூலை வாசிக்கும்
நடைமுறைகளை கற்று
கல்வி அறிவை ஊட்டிடுவோம் !

வீட்டில்
நூலகம் அமைத்திடுவோம் !
வெற்றிப் பாதையில்
விரைந்து நடந்திடுவோம் !

---

தன்னம்பிக்கை

உள்ளம் என்பது எப்போதும் உடைந்து போகக்கூடாது, என்ன இந்த வாழ்க்கை என்ற எண்ணம் தோன்றக்கூடாது... எந்த மனிதன் நெஞ்சுக்குள் காயமில்லை சொல்லுங்கள்... காலப் போக்கில் காயமெல்லாம் மறைந்து போகும் மாயங்கள்... உளி தாங்கும் கற்கள் தானே - மண் மீது சிலையாகும், வலி தாங்கும் உள்ளம் தானே - நிலையான சுகம் காணும், யாருக்கில்லைப் போராட்டம்...? கண்ணில் என்ன நீரோட்டம்...? ஒரு கனவு கண்டால் - அதைத் தினம் முயன்றால், ஒரு நாளில் நிஜமாகும்...! மனமே ஓ மனமே... நீ மாறிவிடு... மலையோ - அது பனியோ - நீ மோதிவிடு... ஒவ்வொரு பூக்களுமே சொல்கிறதே, வாழ்வென்றால் போராடும் போர்க்களமே...! (படம் : ஆட்டோகிராப்)

வானத்தை எட்டிப் பிடிக்க
பூமியைக் கட்டிப்பிடிக்க
தோல்வியைத் தூளாக்க
வெற்றியை வசமாக்க
வாழ்வை வரலாறாக்க
சோதனைகளைச் சாதனைகளாக்க
வேதனைகளை வேரோடு அறுக்க
முடியாதது என்பதை முடிவாக்க
வேண்டும் வேண்டும் ஒன்றே வேண்டும்
தன்னம்பிக்கை நிறைந்த
தலைமுறை வேண்டும்...!

---

இழக்காதே...!

அழுகிப் போனால் காய்கறிகூட சமையலுக்காகாது... அழகாய் இருக்கும் காஞ்சிரம் பழங்கள் சந்தையில் விற்காது... உரித்துப் பார்த்தால் வெங்காயத்தில் ஒன்றும் இருக்காது... உளறித் திரிபவன் வார்த்தையிலே ஒரு உருப்படி தேறாது... காலம் போனால் திரும்புவதில்லை.. காசுகள் உயிரைக் காப்பதும் இல்லை... ஓஹோஹோஹோ மனிதர்களே...! ஓடுவதெங்கே சொல்லுங்கள்...! உண்மையை வாங்கி பொய்களை விற்று உருப்பட வாருங்கள்... (படம் : படித்தால் மட்டும் போதுமா)

அறிவை இழக்காதே !
பதவி என்ற ஆசையில்
பண்பை இழக்காதே !
உறவு என்ற நேசத்தில்
உண்மையை இழக்காதே !
ஆதலால் மாணவனே,
கல்வி என்னும் சோலையில்
காலம் இழக்காதே !
இழந்த காலத்தை எண்ணி
மனம் வருந்தாதே !

---

பட்டாசு இல்லாத தீபாவளி

சித்திரப் பூபோலே சிதறும் மத்தாப்பு... தீயேதும் இல்லாமல் வெடித்திடும் கேப்பு...² முத்திரைப் பசும்பொன்னே ஏன் இந்த சிரிப்பு...?² முகமோ மலரோ இது என்ன ரசிப்பு...! மின்னொளி வீசும்... உன் எழில் கண்டால்... வேறென்ன வேணுமடா...? ஆ...ஆ...ஆ... வேறென்ன வேணுமடா...? உன்னைக் கண்டு நானாட... என்னைக் கண்டு நீ ஆட... உல்லாசம் பொங்கும் இன்ப தீபாவளி... ஊரெங்கும் மகிழ்ந்து ஒன்றாகக் கலந்து உறவாடும் நேரமடா...! ஆ...ஆ...ஆ... உறவாடும் நேரமடா...! (படம் : கல்யாணப் பரிசு)

புதிய உலகம் அமைத்திடுவோம்.
பட்டாசு இல்லாத தீபாவளி கொண்டாடிடுவோம்.
இல்லை இல்லை...
எங்கள் கையில் பட்டாசு இல்லை...
இல்லை இல்லை
ஓசோன் படலத்தில்
இனிமேலும் ஓட்டை இல்லை

நிலத்தில் பாதங்கள் ஓடுவது போல
எங்கள் மனதில் -
பட்டாசு வெடிப்பதை விட்டுவிட்டு
வறியவர்களுக்கு
உதவி செய்ய வேண்டும்
என்ற எண்ணமே ஓடுகிறது

நான் கடவுளிடம் வானொலி கேட்டேன்
அவர் எனக்குத் தொலைக்காட்சியையே தந்தார்
அது போல நான் பட்டாசைக் கேட்டேன்
அவர் எனக்கு ஏழைகளைக் காட்டி -
"உதவி செய்...!" என்றார்

அன்பைத் தடுக்கும் இந்த
பட்டாசு நிறைந்த தீபாவளி வேண்டுமா ?
கண்ணாடியைப் பார்த்தால் நம் முகம் தெரியும்
அதுவே, பட்டாசைப் பார்த்தால்
சிவகாசிச் குழந்தைகளின்
அவலம் தான் தெரியும்

தீபாவளியை இனி -
புதுமையாய் கொண்டாடுவோம்...!
பட்டாசு இல்லாத
தீபாவளியாய் உருவாக்குவோம்...!

---

கவிதைச் சுனாமியே...

உன் நெஞ்சிலே பாரம், உனக்காகவே நானும் - சுமைதாங்கியாய் தாங்குவேன்... உன் கண்களின் ஓரம், எதற்காகவோ ஈரம் - கண்ணீரை நான் மாற்றுவேன்... வேதனை தீரலாம்; வெறும் பனி விலகலாம்; வெண் மேகமே புது அழகிலே நாமும் இணையலாம் ! வாழ்வென்பதோ கீதம், வளர்கின்றதோ நாதம்... நாள் ஒன்றிலும் ஆனந்தம், நீ கண்டதோ துன்பம்... இனி வாழ்வெல்லாம் இன்பம், சுக ராகமே ஆரம்பம்... நதியிலே புதுப்புனல், கடலிலே கலந்தது... நம் சொந்தமோ இன்று இணைந்தது, இன்பம் பிறந்தது... உறவுகள் தொடர்கதை, உணர்வுகள் சிறுகதை... ஒரு கதை என்றும் முடியலாம், முடிவிலும் ஒன்று தொடரலாம்... இனி எல்லாம் சுகமே...! (படம் : அவள் அப்படித்தான்)

அலையே ! எத்தனை வருடங்கள்
காத்திருந்தாய் இந்த வித்தியாசமான
பிரசவத்திற்காக ?
உன்னைத் தாயென்று அழைத்தோமே
ஆனால் நீ சீறிப் பாய்ந்தது ஏன் ?

நீ ஹிட்லரின் வாரிசா ? அல்லது
ஒசாமாவின் தோழனா ?
பூக்கள் இங்கே......
இரத்தம் சிந்துவதைப் பார் !

அதோ ! அம்மா அப்பா......
என்ற அழுகையுடன் கூடிய முனகல்
இனி அவனுக்குப் பெயர்
அநாதைப் பையன் !

பாறை ஓரத்தில் நண்டுகள் கூட
பயந்து பயந்து வாழ்வைக் கழிக்கின்றன !

உண்மையைச் சொல்...!
கலவரம் செய்ய உனக்குக்
கற்றுக் கொடுத்தது யார் ?
அராஜகம் செய்ய எந்த
அரசியல்வாதியிடம்
கற்றுக் கொண்டாய் ?

நீ வந்து போனதால்...
நாங்கள் வெந்து போனோம்...
ஆயினும் நம்பிக்கைக் காற்றை...
சுவாசித்துக் கொண்டு,
எங்கள் ஏக்கக் கனவுகளை
நனவாக்குவோம் !
இது எங்கள் சத்தியம் !

---

நிறுத்தி விடாதே...!

மனம் நினைத்தால் அதைத் தினம் நினைத்தால், நெஞ்சம் நினைத்ததை முடிக்கலாம்...! தொடு வானம் இனி தொடும் தூரம், பல கைகளைச் சேர்க்கலாம்... விதை விதைத்தால் நெல்லை விதை விதைத்தால், அதில் கள்ளிப்பூ முளைக்குமா...? நம் தலைமுறைகள் நூறு கடந்தாலும், தந்த வீரங்கள் மறக்குமா...? ஒரே மனம், ஒரே குணம், ஒரே தடம் - எதிர் காலத்தில்...! அதே பலம், அதே திடம், அகம் புறம் - நம் தேகத்தில்...! இன்னும் என்ன தோழா, எத்தனையோ நாளா, நம்மை இங்கு நாமே தொலைத்தோமே...! நம்ப முடியாதா நம்மால் முடியாதா - நாளை வெல்லும் நாளை செய்வோமே... யாரும் இல்லை தடை போட - உன்னை மெல்ல எடை போட, நம்பிக்கையில் நடை போடச் சம்மதமே... என்று இல்லை உன்னோடு, ஏக்கம் என்ன கண்ணோடு - வெற்றி என்றும் வலியோடு பிறந்திடுமே...! வந்தால் அலையாய் வருவோம்...! வீழ்ந்தால் விதையாய் வீழ்வோம்...!! மீண்டும் மீண்டும் எழுவோம் எழுவோமே...!!! (படம் : ஏழாம் அறிவு)

நீ நினைப்பதெல்லாம் நடக்கவில்லையா ?
அதற்காக...
நினைப்பதையே நிறுத்தி விடாதே...!
நீ படித்ததெல்லாம் -
தேர்வின் போது வரவில்லையா ?
அதற்காக...
படிப்பதையே நிறுத்தி விடாதே...!
நீ கேட்டதெல்லாம் கிடைக்கவில்லையா...?
அதற்காக...
கேட்பதையே நிறுத்தி விடாதே...!
உனது உழைப்பிற்கேற்ற
ஊதியம் கிடைக்கவில்லையா ?
அதற்காக...
உழைப்பதையே நிறுத்தி விடாதே...

பூமி பறந்து கிடைக்கிறது...
நீ பறப்பதற்காக...!
எழு..! சிறகை விரி...!! பறந்து செல்...!!!
தன்னம்பிக்கையில் தான் நகர்கிறது -
வாழ்க்கை...!

---

துணை

நண்பர்களை துயரத்திலே கண்டுகொள்ளலாம்... நல்லவரை வறுமையிலே கண்டுகொள்ளலாம்... வஞ்சகரை வார்த்தையிலே கண்டுகொள்ளலாம்... மனைவியரை நோயினிலே கண்டுகொள்ளலாம்... உங்களை உறுதியிலே கண்டுகொள்ளலாம்... என்னை மட்டும் இறுதியிலே கண்டுகொள்ளலாம்... வருங்கால மன்னர்களே வாருங்கள்... என் வார்த்தைகளைச் செவி கொடுத்துக் கேளுங்கள்... இருக்கும் வரைக்கும் இறக்கை விரித்துப் பறக்க வேண்டும் தும்பிகளே... இமய மலையை இடுப்பில் சுமக்கும் இதயம் வேண்டும் தம்பிகளே... ஹோஹோ... (படம் : ராஜா சின்ன ரோஜா)

அன்னையின் துணைகொண்டு -
அன்பைப் பெற்றுக்கொள்...!
தந்தையின் துணைகொண்டு
தைரியத்தைப் பெற்றுக்கொள்...!
ஆசிரியரின் துணைகொண்டு -
ஆளுமையை வளர்த்துக் கொள்...!
நல்லவர் துணைகொண்டு -
நல்ல தெரிந்துகொள்...!
நண்பனின் துணைகொண்டு -
நட்பை வளர்த்துக் கொள்...!
அறிவின் துணைகொண்டு -
ஒளியை ஏற்றுக்கொள்...!
புத்தகத்தின் துணைகொண்டு -
புண்ணியத்தைத் தேடிக்கொள்...!
பள்ளியின் துணைகொண்டு -
பண்பைப் பெற்றுக்கொள்...!
தேசத்தின் துணைகொண்டு -
நாசத்தைத் தவிர்த்துக்கொள்...!
ஆண்டவனின் துணைகொண்டு -
ஆன்மாவைக் காத்துக்கொள்...!

---

உங்களின் பாராட்டுக்களும் வாழ்த்துக்களும், எனக்குப் பதிவிட வாய்ப்பளித்த பள்ளிக் குழந்தைகள் அனைவருக்கும் சேரட்டும்...

இன்னும் மூன்று நாட்களே உள்ளன... விவரம் ↓

ரூபனின் தீபாவளிச் சிறப்புக் கவிதைப் போட்டி இங்கே சொடுக்கவும்...

நண்பர்களிடம் பகிர்ந்து கொண்டதற்கு நன்றி

---

புதிய பதிவுகளை பெறுதல் :

---

தொடர்புடைய எண்ணங்களின் வண்ணங்கள் சில :

முகநூல் மூலம் கருத்துக்களை பகிர :