மனித வாழ்வில் நழுவ விடக்கூடாதது எது...?

வணக்கம் நண்பர்களே... இன்று நாம் மனித வாழ்வில் நழுவ விடக் கூடாதது ஏது...? என்பதைப் பற்றி அலசுவோம்...


நண்பர்களே... இது எல்லோருக்கும் தெரிந்தது தான்... குறள் எண் 489-ல்
எய்தற்கு அரியது இயைந்தக்கால் அந்நிலையே
செய்தற்கு அரிய செயல்.
பொருள் : கிடைப்பதற்குரிய காலம் வந்து வாய்க்குமானால், அப்போதே நாம் செய்வதற்கு அரிய செயல்களைச் செய்து வெற்றி பெற வேண்டும்...
உனது கண்கள் அழும்போது, எந்த விரலும் துடைக்காது... பிறரை நம்பி நீயும் நின்றால், வந்த பாரம் தீராது... இன்று வந்த ராஜாக்கள், நேற்று என்ன செய்தார்கள்...? தோல்வி வந்து தீண்டும் போது, தன்னை நம்பி வாழ்ந்தார்கள்... (முதல் வரி) : சில நேரம் சில பொழுது, சோதனை வரும் பொழுது, நம்பிக்கையால் மனம் உழுது, வானில் உன் பெயர் எழுது... (படம்) : கிச்சா வயசு 16 - இந்த மனித வாழ்வே ஒரு வாய்ப்பு தானே தோழர்களே... அதனால் நழுவ விடக் கூடாதது : வாய்ப்பு - சரி தானே...?

"ஐ... இந்தக் கதை எல்லாம் வேணாம்... உன் மனதிற்கும் வயது 16 தான்... ஹிஹி... மனதை எப்போதும் இளமையாக வைத்திருக்க வேண்டும்... அதைப்பற்றிப் பிறகு பேசலாம்... ஒருவருக்கு வாய்ப்பே கிடைக்கவில்லை என்றால் என்ன செய்வது...?"

வாய்ப்பு கிடைக்கவில்லை என்றால் தேடு... வாய்ப்பு கிடைக்கும் வரை தேடு... 24 மணி நேரமும் உறங்கும் போது, கனவில் கூட தேடு... நழுவ விடக் கூடாதது : வாய்ப்பு கிடைக்கும் வரை தேடுதல் - சரி தானே...?

"ஒரு சந்தேகம் : ஒருவருக்கு வாய்ப்பே வாய்க்கவில்லை என்று வைத்துக் கொள்வோம். என்ன செய்வது...?"

சும்மா இருக்க வேண்டியது தான்... அடடா... "மனித வாழ்வில் மிகக் கொடுமையான காலம் எது...?” எந்த வழியும், எந்த வலியும் இல்லாமல் சும்மா இருக்கிற மாதிரி கொடுமை எதுவும் இல்லே... அதற்குக் கொடுத்து வைத்திருக்க வேண்டுமே.... ஆனால் அந்தப் பக்குவம் வர வேண்டும் என்றால்... என்று ஒரு பதிவு எழுதி இருக்கலாமே... இந்த ஞான ரகசியம் பற்றித் தாயுமானவரையோ, அருணகிரிநாதரையோ அல்லது பட்டினத்தாரரையோ கேட்டுச் சொல்லி இருக்கலாம்... சரி... 24 மணி நேரமும், உறங்கும் போது... கனவில் கூட... ஏதோ ஒன்றைத் துரத்திக் கொண்டிருக்கிறோம்... அல்லது ஏதோ ஒன்று நம்மைத் துரத்திக் கொண்டேயிருக்கிறது. இப்படி இருந்தால் வாழ்க்கை எப்படிச் சுவை ஆகும்…? சும்மா ஒரு கதை சொல்கிறேன்... கேளு...

---

ஒரு காட்டில் ஒரு மனிதன் ஒரு மரத்தை ரம்பத்தை அறுத்துக் கொண்டே இருந்தான். மரம் விழுந்தபாடில்லை. இவனுடைய அறுக்கும் முயற்சியும் ஓய்ந்தபாடில்லை. அந்த வழியே வந்த ஒருவர், அவனைப்பார்த்துக் கேட்டார். "என்ன செய்து கொண்டிருக்கிறாய்...?" "மரத்தை ரம்பத்தால் வெகு நேரமாக அறுத்துக் கொண்டிருக்கிறேன்.. மரம் துண்டுபட மறுக்கிறது" என்று பதில் கூறினான். "மரத்தை வெகு நேரமாக ரம்பத்தால் அறுத்துக் கொண்டிருக்கிறாயே... இதை இடையில் நிறுத்தி விட்டு ரம்பத்தைக் கூர்மைப்படுத்த, சாணை பிடிக்க ஏதாவது நேரம் ஒதுக்கினாயா...?" வந்தவர் கேட்டார்... "இடையில் அறுப்பதை நிறுத்தி விட்டு ரம்பத்தைக் சீர்செய்யத் தொடங்கினால், அறுக்கும் வேலை தடைப்பட்டுப் போகும்… அறுக்கும் நேரம் தாமதமாகிப் போகும்… கூட ஆகிப் போகும்…” என்று புலம்ப ஆரம்பித்தான்... வந்தவர், அவனுக்குத் தகுந்த ஆலோசனையை வழங்கினார்...

---

இப்படித்தான் நம்மில் பலர் தொடர்ந்து ஒரு வேலையை, இடையில் சோர்வு வந்தாலும் இடைவிடாமல் செய்து கொண்டிருக்கிறோம். ரம்பத்தைக் கூர்மைப்படுத்தும் வேலையில் இறங்குவதேயில்லை. மரம் அறுப்பவன் அறுப்பதை நிறுத்தி விட்டு ரம்பத்தைக் கூர்மைப்படுத்த சில நிமிடங்களை ஒதுக்கி இருந்தால், பல மணி நேரம் இழுக்கும் வேலையை, ஒரு சில மணிகளில் முடித்திருக்கலாம்...

சரி... ரம்பத்தைக் கூர்மைப் படுத்தும் வேலை என்றால் என்ன...? வாழ்வின் முழு நேரத்தையும் வேலை, லட்சியம், தேடல் (மற்றவை - நீங்கள் நினைக்கும் அனைத்தும்), என்றே செலவழித்தால் மனம் கூர்மை இழந்து போகும். மரவெட்டி ரம்பத்தைக் கூர்மைப்படுத்துவதைப் போல நம் மனதுக்கும் அவ்வப்போது ஓய்வளித்து செழுமைப்படுத்த, கூர்மைப்படுத்த, பொழுதாக்க நிகழ்வுகளில் ஈடுபட வேண்டும்... ரம்பத்தைக் கூர்மைப்படுத்துவதைப் போல மனத்தைக் கூர்மைப்படுத்த நல்ல நூல்களை வாசிப்பது, நல்ல இசையை ரசிப்பது, நல்ல திரைப்படங்களைக் காண்பது, மரங்களை வளர்ப்பது / பராமரிப்பது, முடிந்தளவு சமூகப் பணிகளில் பங்கெடுத்துக் கொள்வது, சிறந்த சுற்றுலா இடங்களுக்குச் சென்று வருவது-(வருடம் ஒரு முறையேனும்-வீட்டில் அனைவரும்) போன்றவற்றைச் செய்யலாம். புதிய சூழல், புதிய இடம், புதிய சிந்தனை போன்றவை நம் மனத்தைக் கூர்மைப்படுத்தி மறுசக்தி உண்டாக்கி நமக்கு உத்வேகத்தைத் தரலாம். ரம்பத்தை அவ்வப்போது ச்சே... மனதை அவ்வப்போது கூர்மைப்படுத்த, செழுமைப்படுத்த முயல்வோமா...?

இதில் ஓய்வு என்பது : ஆர்வம், பொறுமை, தன்னம்பிக்கை, உறுதி, முயற்சி, பயிற்சி, மகிழ்ச்சி, சேவை, அமைதி, நிம்மதி - இப்படி அவரவர் நிலைக்கேற்ப மாறும்... என்னைப் பொறுத்தவரை...

நழுவ விடக் கூடாதது : வாய்ப்பு தான்... அந்த வாய்ப்பு கிடைக்கும் வரை அமைதியான தேடுதலை நழுவ விடவே கூடாது... - சரி தானே...?

---

Posts = 56, Comments = 3070, Followers = 344, e-mail subscribers = 451, g+ = 83, Indli = 167, Facebook = 126, Page Views = 98,600, Alexa = 314,000 (Approx. data-05/12/2012) நண்பர்களே... எனக்கும் இட மாற்றம் & தொழில் மாற்றம்... சிறிது நாள் கழித்துச் சந்திப்போம்...

ஓஹோ... விசயம் இது தானா...? இதுக்காக இப்படியா...? ஆக, எழுதுகிறதைச் சிறிது நாட்கள் நழுவ விடப்போறே... ம்... மறுபடியும் மனதிற்கும் ஒரு சந்தேகம்…

...ம்ஹீம்... இதற்கு மேல் தெரிந்து கொள்ள இங்கே அதில் மூன்றாவது மிகவும் முக்கியம் மனசே...! அதற்கு முன் பாட்டைக் கேளு...

உயிர் ஒன்று இல்லாமல், உடல் இங்கு நிலையாதே... உயிர் என்ன பொருள் என்று அலை பாய்ந்து திரியாதே... வாழ்க்கையின் வேர்களோ-மிக ரகசியமானது... ரகசியம் காண்பதோ மிக அவசியமானது... தேடல் உள்ள உயிர்களுக்கே தினமும் பசியிருக்கும்... தேடல் என்பது உள்ளவரை வாழ்வில் ருசியிருக்கும்... ஆடல் போலத் தேடல் கூட ஒரு சுகமே... (படம் : துள்ளாத மனமும் துள்ளும்)

கிட்டத்தட்ட 14 மாதங்கள்-அனைவருக்கும் சொல்ல வேண்டிய ஒரு வார்த்தை "நன்றி"... விரைவில் பதிவுகள் மூலம் சந்திக்கலாம் / திண்டுக்கல் வரும் போது தொடர்பு (9944345233) கொள்ளவும்... எல்லாம் சிறப்பாக அமையும் என்ற மன உறுதியுடன், உங்களின் வாழ்த்துக்களும் உண்டு என்பதை நம்புகிறேன்... என்ன அன்பர்களே - சரி தானே...? நன்றிகள் பல...

நண்பர்களே... தங்களின் கருத்து என்ன ?

---

புதிய பதிவுகளை பெறுதல் :

---

தொடர்புடைய எண்ணங்களின் வண்ணங்கள் சில :

முகநூல் மூலம் கருத்துக்களை பகிர :