வயதான காலத்தில் நிம்மதியைத் தருவது எது...?

நண்பர்களே...! இன்று நாம் அலசப் போவது வயதான காலத்தில் நிம்மதியைத் தருவது எது...? கடந்த பதிவில் மனிதனுக்குக் கடைசி வரை இருக்கும் குணம் என்ன...? என்ன என்பதைப் பார்த்தோம்... அதைப் படிக்காதவர்கள் இங்கே சொடுக்கவும்...

வயதான காலத்தில் நிம்மதியைத் தருவது எது...?

நம்முடைய வயதான காலத்தில் எந்த வழியில் நாம் நிம்மதியைத் தேடிக் கொள்ளப் போகிறோம்...? மனைவி, குழந்தைகள், சகோதர சகோதரிகள், உறவினர்கள் மற்றும் பலருக்கும் செய்ய வேண்டிய கடமைகள் எல்லாம் செய்து விட்டோம்... எப்படி நேரத்தை நிம்மதியாகக் கடத்துவது...? மற்றும் பல விசயங்களை அலசுவோம்... இவை யாவும் என் சொந்த கருத்துக்கள்... தவறு இருந்தால் அல்லது உங்களின் கருத்துக்கள் வேறு மாதிரி இருந்தால் பின்னூட்டத்தில் தெரிவிக்கவும்... நான் படித்த புத்தகங்கள் மூலமும் என் வாழ்வில் பழகிய மற்றும் சந்தித்த நண்பர்களிடமிருந்தும் அறிந்து கொண்ட விசயங்கள் :

நண்பர் 1: எல்லாமே அவன் செயல்... அவன் கூப்பிட்ட நேரத்தில் போய்ச் சேர்ந்திட வேண்டியது தான்... வயதான காலத்தில் நிம்மதியைத் தருவது இறை பக்தி தான்...

நண்பர் 2: நம்மால் முடிந்த வரைக்கும் எதாவது ஒரு வேலையைச் செய்யணும்... சும்மாவே இருந்து சோம்பேறியாயிட்டா தவறான பழக்கம் நம்மை வந்து ஒட்டிக் கொள்ளும்... வயதான காலத்தில் நிம்மதியைத் தருவது உழைப்பு தான்...

நண்பர் 3: நாலு பேருக்கு நல்லது செய்யுங்க... வீட்டிலேயே உட்கார்ந்திருந்தால் வேஸ்ட்... வயதான காலத்தில் நிம்மதியைத் தருவது சமூகப் பணி தான்...

நண்பர் 4: எனக்கு நிறைய நண்பர்கள் உள்ளார்கள்... பல சங்கங்களில் உறுப்பினராக உள்ளதால் நேரம் போவதே தெரியாது... வயதான காலத்தில் நிம்மதியைத் தருவது நண்பர்கள் மூலம் தான்.

நண்பர் 5: பேரக்குழந்தைகளோடு விளையாடவும், படிக்க வைக்கவும், நல்லது கெட்டது சொல்லி தருவது-எல்லாமே நான் தாங்க... வயதான காலத்தில் நிம்மதியைத் தருவது பேரக்குழந்தைகள் தான்...

நண்பர் 6: போன மாசம் காசிக்கு போயிட்டு வந்தேன்... இப்போ அடுத்து ராமேஸ்வரம் போகணும்... வருடம் ஒரு முறை திருப்பதி சென்று விடுவேன்... வயதான காலத்தில் நிம்மதியைத் தருவது சுற்றுலா தான்...

நண்பர் 7: வீட்டிலே வேலை செஞ்சாதான் எனக்குச் சாப்பாடு கிடைக்கும்... ரேசனுக்குப் போவது, கடைக்குச் சென்று சாமான் வாங்குவது - இப்படிப் பல வேலைகள்... செய்யலேனா முதியோர் இல்லம் தான்...!

நண்பர் 8: கை நிறையப் பணம் இருக்கு... எனக்கென்ன கவலை...? தினமும் 'குடி'ப்பேங்க... ஆனா யாருக்கும் எந்தத் தொந்தரவும் செய்ய மாட்டேன்... நிம்மதியாத் தூங்குறேன்...!

நண்பர் 9: T.V. எதுக்கு இருக்கு...? ஒரு நாள் மெகா தொடர்களைப் பாக்கலேன்னா என் நிம்மதி போச்சி...!

நண்பர் 10: தினம் தினம் வீட்டில் எதாவது ஒரு பிரச்சனை... நிம்மதியா...? அப்படின்னா...?

இப்படியும் சிலர்... அப்படியும் பலர்...! இன்னும் நிறைய நண்பர்கள் பல்வேறு விசயங்கள் கூறினார்கள்... இவை அவரவர் குடும்பச் சூழ்நிலைக்கேற்ப மாறுபடலாம்... நிம்மதியைப் பொருத்தமட்டில் அவரவர் திருப்தியைப் பொறுத்தது... இருந்தாலும் வயதான காலத்தில் நிம்மதியைத் தருவது எது...?

ஒரு வீட்டில் சிறுவன் தாத்தாவின் ஈசிசேரில் அமர்ந்து கொண்டு T.V. பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்... வெளியே போயிருந்த தாத்தா வீட்டிற்குள் வந்து இதைப் பார்த்ததும் அவனை அழைத்துப் பக்கத்தில் உட்கார வைத்து...

தாத்தா: "இப்படி T.V. பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறாயே, நன்றாகப் படிக்கணும்"
பேரன்: "படித்து...?"
தாத்தா: "படித்தால் தான் நல்ல வேலை கிடைக்கும்."
பேரன்: "நல்ல வேலை கிடைத்தால்...?"
தாத்தா: "கை நிறையச் சம்பளம் கிடைக்கும்"
பேரன்: "கை நிறையச் சம்பளம் கிடைத்து...?"
தாத்தா: "இந்த மாதிரி வீடு வாங்கி, இன்னும் பல வசதிகள் செய்து கொண்டு, என்னைப் போல் 'ஹாய்'யாக ஈசிசேரில் அமர்ந்து T.V. பார்க்கலாம்."
பேரன்: "அதைத் தானே தாத்தா இப்போ செய்து கொண்டிருந்தேன்."
தாத்தா: !!! ???

இப்படித் தான் வயதான காலத்தில் யாரிடமும் எதைப் பற்றியும் பேச முடியாது... காரணம் இன்றைய சூழல் அப்படி.! அப்படியானால், வயதான காலத்தில் என்ன செய்வது...? புத்தகம் படிப்பது.

ஆம், நண்பர்களே... நாம் சம்பாதிக்கும் வயதில் "புத்தகம் படிப்பது" என்பது சற்று இயலாத காரியம்... ஆனால், வீட்டில் உள்ள பெரியோர்களுக்கு நல்ல புத்தகங்களை வாங்கித் தரலாம் அல்லவா...? முதலில் அவரை அன்போடு கவனியுங்கள்... அவர் நமக்காக வாழ்ந்து கொண்டிருப்பவர்... நாம் எப்படி அவரை நடத்துகிறோமோ பிற்காலத்தில் நமக்கும் அதே நிலை தான்... மேலும்... தலைப்பு மாறி வேறு பாதைக்குச் செல்வதால் இதைப் பற்றி மற்றொரு பதிவில் அலசுவோம்...

மிகப் பெரிய ஞானிகள், அறிஞர்கள், மேதைகள், தத்துவவாதிகள், கலைஞர்கள் மற்றும் பல பேர் புத்தகம் படிப்பதை ஒரு பழக்கமாகவே வைத்திருந்தார்கள்... அறிஞர் அண்ணா அவர்கள் புற்று நோய் காரணமாக மருத்துவமனைக்குச் செல்வதற்கு முன்பு கூடக் கையில் ஒரு புத்தகம் வைத்துக் கொண்டு படித்துக் கொண்டிருந்தாராம். கற்றது கைமண் அளவு... கல்லாதது உலகளவு... ஆக, என்னைப் பொறுத்தவரை

வயதான காலத்தில் நிம்மதியைத் தருவது புத்தகம் படிப்பது தான்.

இந்தக் காலக் குழந்தைகள் எப்படியெல்லாம் அசத்துறாங்க இங்கே சொடுக்கித் தொடரவும்... அதற்கு முன் இந்தப் பதிவைப் பற்றித் தங்களின் கருத்து என்ன...?

---

புதிய பதிவுகளை பெறுதல் :

---

தொடர்புடைய எண்ணங்களின் வண்ணங்கள் சில :

முகநூல் மூலம் கருத்துக்களை பகிர :