கடமை நம் கடமை...!

வணக்கம் நண்பர்களே... சபாஷ்..! நீங்க சொல்லப் போறதும் சரி...! பதிவைப் படிக்காதவர்கள் தலைப்பின் மேல் சொடுக்கிப் படித்து விட்டுத் தொடரலாம்... அந்தப் பகிர்வின் தொடர்ச்சியாக... நமக்கு நல்லவனாக இருந்தால் மாத்திரம் போதாது, மற்றவர்களுக்கும் நல்லது செய்ய வேண்டும் என்ற குறிக்கோளோடு வாழும் பலரின் சமூகச் சேவைகளைப் படித்து அறிந்திருப்போம்... பலரைச் சந்தித்த எனது அனுபவத்தில், எந்தப்பதவியாக இருந்தாலும் அல்லது இல்லாவிட்டாலும், எதோ ஒருவிதத்தில் சமூகச் சேவையோடு வாழ்பவர்களுக்கு இந்தப் பகிர்வு சமர்ப்பணம்...


பலரும் சமூகச் சேவையைப் பற்றி எழுதியிருந்தாலும் அல்லது சொல்லியிருந்தாலும், நம்ம ஐயன் திருவள்ளுவர் சொன்ன இந்த ‘ஒப்புரவு’ எனும் சொல் தற்காலத் தமிழ் அகராதிகளில் இருப்பதாகத் தெரியவில்லை... வாழ்வதற்கான அர்த்தம், சமுதாய நலத்தை நாடுதல், தாம் வாழும் குடியைச் சிறப்பித்தலை; பொருட்பால்-அரசியலில் சொல்லவில்லை... அறத்துப்பால்-இல்லற இயலில் எப்படிச் சொல்லியுள்ளார் என்பதை ஒரு உரையாடல் மூலம் ஓரளவு சொல்லியுள்ளேன்...

அதிகாரம் : ஒப்புரவறிதல் = சமூகத்திற்குச் செய்ய வேண்டிய கடமை
வணக்கம் ஐயா... நலம் தானே... இன்றுள்ள சமூகச் சூழ்நிலையைப் பார்த்து வாய் பொத்தி, கேள்வி கேட்காம, அநியாயங்களைக் கண்டும் காணாம, வாழப் பழகணுமோ...? அதுக்குத்தான் வள்ளுவர் 'உலகத்தோடு ஒட்ட ஒழுகல் பலகற்றும் கல்லார் அறிவிலா தார்' என்று சொன்னாரோ...?

நம்ம அறிவுக்கேத்தபடி எப்படி வேண்டுமானாலும் புரிஞ்சிக்கலாம் தம்பி...! என் கடமை என்னவென்று எனக்கு நன்றாகவே தெரிந்தது... எந்தவொரு உதவியும் திரும்பச் செய்வார்கள்ன்னு எதிர்பார்த்து யாருக்கும் எந்த உதவியும் செய்யாதே, உன்னால் முடிகிற அளவிற்கு உதவி செய்ன்னு என் குழந்தைகளையும் வளர்க்கிறேன்... ஏன்னா அன்பைத் தவிர எதையுமே எதிர்பார்க்காத எனது பெற்றோர்களின் வளர்ப்பு...! பெயரில் தர்மர் என்று இருந்தாலும், கைம்மாறு கருதாத மழையைப் போல் கர்ணனின் கொடைக்கு ஈடாகுமா...? அப்படித்தான் எனது வாழ்க்கையும்...

211. கைம்மாறு வேண்டா கடப்பாடு மாரிமாட்டு
என்ஆற்றுங் கொல்லோ உலகு

“நலிந்தவன், ஊனமுற்றவன், பிச்சைக்காரன் இப்படிப் பலரையும் படைக்கும் கடவுளே... ஏன்...?" என்பதற்கு "இவர்களுக்கு உதவத் தான் உன்னைப் படைத்தேன்" என்று படித்திருக்கிறேன்... எந்த நிலையிலும் தளராமல், உங்கள் வாழ்க்கையில் பல முயற்சிகள் செய்து சம்பாதித்த பொருள்கள் எல்லாம் உதவுவதற்கே என்பதும், உழைக்க முடியாமல் பொருள் தேவைப்படுவோர்க்கும், வழி இல்லாமல் அவதிப்படும் பலருக்கும் நல்லதொரு பாதையைக் காட்டியதும் எனக்குத் தெரியும் ஐயா...

212. தாளாற்றித் தந்த பொருள்எல்லாம் தக்கார்க்கு
வேளாண்மை செய்தற் பொருட்டு

இது இன்றைய வாழ்க்கை சிறக்கவும், எதிர்கால வாழ்க்கை மேலாக வளரவும், சமுதாயப் பொதுநலன் கருதி உழைக்கும் ஒரு வாய்ப்பு... உழைக்க முடியாதவர்களுக்கும், பிறர் துன்பங்களை அறிந்து உடனேயே உதவுவதை விட, வேறு எந்த நல்ல செயல்களும் எந்த லோகத்திலும் இல்லை...அதிகம் நான் படித்ததில்லை... என்னை நான் படித்தேன்... எதிரில் உள்ளவர்களையும் நானாக நினைப்பதால் பேச்சில் இனிமை, எளிமை, நளினம்... 'உலகத்தோடு ஒட்ட ஒழுகல்...' இப்போது உனக்குப் புரிகிறதா தம்பி...?

213. புத்தே ளுலகத்தும் ஈண்டும் பெறலரிதே
ஒப்புரவின் நல்ல பிற

நன்றாகவே புரிகிறது ஐயா... படிப்பறிவு என்பது வெறும் தகவல்கள் தான்... நிறையப் படித்தவரைச் சந்திக்கும் வாய்ப்பு எனக்குப் பல உண்டு... அவர்களுக்கு நிறைய நல்ல குணம் இருக்கும். ஆனா பழகுவதற்குச் சங்கடப்படுவார்கள். அப்படியே பழகிப் பேசினாலும் என்ன சொல்கிறோம் என்பதையே தெரியாமல் எல்லோரிடமும் சண்டையும் சச்சரவும் தான்... இதை ஆணவம் என்பதா...? இல்லை வீண் வாதம், பிடிவாதம் என்பதா...? எல்லா உயிர்களும் ஒத்த தன்மையானது என்பதை அறியாத இவர்களுக்கு உதவுவது என்பது தெரியுமா...? ம்... பிணம் தான்... பிணம் தன்னைச் சுற்றி என்ன நடக்கிறதுன்னும் தெரியாது; தன்னால் நாற்றம், சுகாதாரக் கேடு இவை எல்லாம் பிறருக்கு வரும் என்பதையும் உணராது, அது பாட்டுக்குக் கிடக்கும்...!

214. ஒத்தது அறிவான் உயிர்வாழ்வான் மற்றையான்
செத்தாருள் வைக்கப் படும்

தம்பி, கோபம் என்பதே வரக்கூடாது... எந்தவிதத்தில் உயர்ந்தாலும் பணிவு மட்டும் இல்லையென்றால் எல்லாமே வீண் தான்... என்னை விடுப்பா... சுயநலம் இல்லாத பொதுநல நோக்குடன் வாழ்கின்ற பேரறிவாளர்கள் பலர் இருக்காங்க... அவங்க காசு பணமெல்லாம் ஊர் மக்கள் உட்படப் பலருக்கும் பயன் தரும் நீர் நிறைந்த ஊருணியைப் போல உதவுதப்பா...

215. ஊருணி நீர்நிறைந் தற்றே உலகவாம்
பேரறி வாளன் திரு

ஏதோ சில நிறுவனங்கள் Scouts, NCC போன்ற சமூகச் சேவையை ஒரு பகுதியாகத் தங்கள் பயிற்சிகளில் திணித்திருக்கிறார்கள். மற்றபடி சமூகச் சேவையைப் பற்றி நம் வளரும் இளைஞர் சமுதாயத்திற்கு எவ்வளவு தூரம் விழிப்புணர்வு தேவை...? அப்புறம் இது அத்தியாவசியமான செயல்பாடுன்னு நினைக்கணுமில்லையா...? ம்... சும்மாவா சொன்னாங்க ஐயா... உங்களை மாதிரி உள்ளவங்ககிட்டே இருக்கிற செல்வமும் அறிவும், ஊருக்குள்ளே பழமரம் பழுத்திருப்பதைப் போலப் பலருக்கும் பயன் தருகிறதைய்யா...

216. பயன்மரம் உள்ளூர்ப் பழுத்தற்றால் செல்வம்
நயனுடை யான்கண் படின்

சரி தானப்பா... வாழை மரத்தின் எல்லாப் பாகங்களுமே மனிதனுக்கு உதவுகிறது இல்லையா...? அது மாதிரி உதவி செய்ய ஆரம்பித்தாலே பெருந்தன்மை தானா வந்துடும்... நடுநிலைப் பள்ளி மாணவ மாணவியர்களுக்கு ஒவ்வொரு ஆண்டும் குறைந்தபட்சம் 10 மணி நேரமாவது சமூகத் தொண்டு செய்தால் தான் உயர்நிலைப் படிப்பு என்றிருந்தால் நன்றாக இருக்கும்... அவர்களும் சமூகச் சேவை செய்து பழகப்பழக, அதில் ஒரு ஈடுபாடு ஏற்பட்டு, பிற்காலத்தில் அவர்கள் சமூகத்திலும் சிறப்பான கவனம் செலுத்த முடியும் என்பது என் கருத்து... சமூகச் சேவை என்பது மனித சமுதாயத்தைப் புரிந்துகொள்ள உதவும் ஒரு சாதனம்; மற்றவர்களுக்குப் பரிவுடன் உதவி செய்வது ஒரு பொறுப்பல்ல...ஒரு கடமை... ஒரு அரிய வாய்ப்பு...

217. மருந்தாகித் தப்பா மரத்தற்றால் செல்வம்
பெருந்தகை யான்கண் படின்

சிறப்பாச் சொன்னீங்க... இந்த மாதிரி எண்ணம் இருக்க வேண்டும்... சமூகச் சேவை என்றால் நமது bio-data-வை அலங்கரிக்கும் தகவலும் இல்லை, சுய தம்பட்டம் அடித்துக்கொள்ளும் விசயமும் இல்லை என்பதும் புரிகிறது ஐயா... அதைவிடப் பணம் அல்லது பொருள் இருந்தாலும் இல்லாவிட்டாலும் உதவி செய்யத் தயங்கவே மாட்டீர்கள் என்பது தான் ஐயா சிறப்பு...

218. இடனில் பருவத்தும் ஒப்புரவிற்கு ஒல்கார்
கடனறி காட்சி யவர்

மற்றவர்களுக்கு உதவி செய்ய முடியாத சமயத்திலே தான், எனது வறுமை எனக்குத் தெரிவதை விட, உதவி செய்ய முடியவில்லையே எனும் வருத்தம் தான் அதிகம் இருக்கும்... சமூகச் சேவை எனும் எண்ணமே, நம்மை நம் சொகுசுப் போர்வையிலிருந்து வெளிவரச் செய்து, உலக நடப்பைப் பார்க்கத் தூண்டும்... நாம எல்லோருமே ஒருவரை ஒருவர் சார்ந்து இருக்கும் போது, பகிர்ந்து கொள்வதே வாழ்க்கையின் லட்சியமாக இருக்கணும்...

219. நயனுடையான் நல்கூர்ந்தா னாதல் செயும்நீர
செய்யாது அமைகலா ஆறு

சமூகச் சேவையால் கேடு வருமென்றாலும், சொந்த பிற நலன்களை இழக்க வேண்டியிருந்தாலும், சமுதாயத் தொண்டில் தன்னை இழந்து ஈடுபட்டு, துன்பம் வந்தாலும் பரவாயில்லையென்று தன்னை விற்றாவது ஒருவர் பெறுவதற்குத் தகுந்த சிறப்பை பெற்றவர்கள் ஐயா நீங்கள்... உங்களிடம் பேசியதில் பணிவையும், நாம் எப்படி நம்முடைய குழந்தைகளையும், வயதானவர்களையும், நோயாளிகளையும், ஊனமுற்றோர்களையும் நடத்த வேண்டும் என்பதையும் கற்றுக் கொண்டேன்; வாழ்க்கையைப் பற்றி ஒரு புதுப் பரிமாணம் கிடைத்தது ஐயா... நன்றி... பாராட்டுக்கள்... வாழ்த்துக்கள்...

220. ஒப்புரவி னால்வரும் கேடெனின் அஃதொருவன்
விற்றுக்கோள் தக்க துடைத்து

---

பதவி வரும் போது பணிவு வர வேண்டும்... துணிவும் வர வேண்டும் தோழா... பாதை தவறாமல், பண்பு குறையாமல் பழகி வர வேண்டும் தோழா... அன்பே உன் அன்னை... அறிவே உன் தந்தை... உலகே உன் கோவில்... ஒன்றே உன் தேவன்... மூன்றெழுத்தில் என் மூச்சிருக்கும்... அது முடிந்த பின்னாலும் பேச்சிருக்கும்... உள்ளம் என்றொரு ஊர் இருக்கும்... அந்த ஊருக்குள் எனக்கொரு பெயர் இருக்கும்... கடமை அது கடமை... கடமை அது கடமை


⟪ © தெய்வத்தாய் ✍ வாலி ♫ விஸ்வநாதன்-ராமமூர்த்தி 🎤 T.M.சௌந்தரராஜன் @ 1964 ⟫
தங்களின் கருத்து என்ன நண்பர்களே...?

---

புதிய பதிவுகளை பெறுதல் :

---

தொடர்புடைய எண்ணங்களின் வண்ணங்கள் சில :

முகநூல் மூலம் கருத்துக்களை பகிர :